سازوکار محافظتی قابل اعتماد!

مردم هزاره و شیعه افغانستان سالهاست که در معرض نسل کشی، جنایت جنگی و خشونت غیر انسانی در این کشور بوده است. این جنایات که اغلب توسط عوامل ناشناخته و موهوم انجام میگیرد، قربانیان فراوانی تاکنون به جای گذاشته است. اعتراضات مدنی، دادخواهی در سطح بین المللی نیز چندان مورد التفات جامعه جهانی از جمله سازمان ملل قرار نگرفته است.

تازه در هفته پیش سازمان ملل اغلان نمود که برای افغانستان بازرس ویژه می فرستد، که گامی مثبت و به جلو محسوب میگردد. کمیسیون حقوق بشر افغانستان بارها با اعلامیه رسمی خود هشدار داده که هزاره ها در معرض نسل کشی از سوی گروههای هراس افگن هستند و حتی دولت وقت نیز هیچگاه سازوکار امنیتی قابل اعتماد برای محافظت از هزاره ها در برابر این حملات وحشیانه ایجاد نکرده است و جدیداً این کمیسیون در آخرین بیانیه خود بعد از کشتار نمازگزاران در کندوز (۱۶ میزان ۱۴۰۰) نیز اعلان نمود که سازوکار محافظتی برای مردم هزاره که در معرض نسل کشی و کشتار جمعی هستند، وجود ندارد.

گروه حاکم طالبان، خود یک گروه تروریستی است و یادمان نرود که این گروه تا قبل از اشغال کابل در دوماه و اندی پیش، در بیشتر این نوع کشتارها بر علیه هزاره ها و شیعیان متهم اصلی بود. بنابراین، تاکنون مسلم شده که هم در دولت اشرف غنی این سازوکار محافظتی برای هزاره ها وجود نداشته و خود دولت اشرف غنی متهم ارتکاب جنایت علیه بشریت در مورد هزاره ها بوده، زیرا هیچگاه در باره این کشتارها تحقیق نکرد و عاملین آن فجایع را مجازات نکرد و حال نیز گروه طالبان حاکم هست. با اینکه مسئولیت محافظت از مردم در معرض نسل کشی و جنایت، بر عهده این گروه حاکم است، ولی هرگز قابل اعتماد نیست زیرا خود متهم ارتکاب چنین جنایتها در حق هزاره ها و شیعیان در گذشته میباشد. پس قدر مسلم چنین سازوکار محافظتی از مردم در معرض خطر وجود ندارد.

حال مسئولیت مستقیم این امر به دوش سازمان ملل و کشورهای جهان است که می باید این سازوکار محافظتی قابل اطمنان و اعتماد را در افغانستان برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی به وجود آوردند. اکنون مردم شیعه و هزاره که در معرض خطر نسل کشی در افغانستان قرار دارند، به صورت اکید خواستار تسهیل این “سازوکار محافظتی قابل اطمنان” که کمیسیون حقوق بشر افغانستان بر فقدان آن تاکید داشته، از سوی سازمان ملل، کشورهای آزاد و متمدن جهان و نهادهای حقوق بشری میباشند. سازمان ملل مسئول است و نباید از زیر بار مسئولیت خود در قبال بشریت و از جمله مردم در معرض خطر هزاره شانه خالی نماید و باید با بررسیهای بیشتر واکنش مناسب تری از این سازمان را در قبال نسل کشی هزاره ها در افغانستان شاهد باشیم.

احمدی رشاد