آفت ارتش
- انتشار: ۱۱ عقرب ۱۳۹۶
- سرویس: اجتماعیدیدگاه
- شناسه مطلب: 32789
اگر متولد دهه شصت و یا بالاتر باشید، حتماً آخرین سالها و ماههای دولت دکتر نجیبالله را به یاد دارید. یکی از شاخصههای مقاومت دولت دموکراتیک خلق افغانستان در برابر مجاهدین، ارتش منظم بود. پس از آن که ارتش سرخ از افغانستان خارج شد، ارتش اداره کابل، سه سال در برابر احزاب جهادی مقاومت کرد و نگذاشت که دولت از هم بپاشد.
البته در یکی دو سال آخر و ماههای پایانی عمر دولت نجیبالله، ارتش او به فساد رو آورد و مستهلک شد. در بین موارد مفسده در ارتش نجیب، فساد اخلاقی از همه بیشتر نمایان بود. این میتوانست دلایل متعددی داشته باشد یکی از موارد آن، عدم نظارت دولت به بهانه آزادی بر روابط زن و مرد در بین نیروهای نظامی افغانستان بود.
مشاورین نظامی دولت نجیب به این نتیجه رسیده بودند که ورود دختران و زنها در ارتش، مایه دلگرمی و مقاومت نیروهای امنیتی خواهد شد. مسئولان دولتی، دختران و زنان آوازخوان را تشویق میکردند تا بین سربازان بروند و کنسرت اجرا کنند. آهنگ «سرباز وطن» از مشهورترین سرودههایی بود که بارها در بین نظامیان افغان توسط «وجیهه رستگار» اجرا شد. البته هرازگاهی دختران نوجوان و جوان وابسته به دولت که در نهادی تحت عنوان «پیشآهنگ» و «سازمان جوانان» فعالیت میکردند نیز در بین نظامیان حضور مییافتند و کنسرت اجرا میکردند.
همچنین دختران آوازخوان آماتور که به «دختران صحنه» مشهور بودند نیز با حضور در بین نظامیان دلربایی میکردند. در آن زمان یکی از جنرالهای نجیبالله، شخصی به اسم «عصمت مسلم» بود. او در اوایل، از فرماندهان مجاهدین در جنوب افغانستان به شمار میرفت و حوزه فعالیتش منطقه «تختهپل- اسپین بولدک» بود اما پس از این که به دولت تسلیم شد، به کابل رفت و حتی پایش به مسکو نیز باز شد. خود او در کابل به عیاشی شروع کرد که داستانهایی از رابطهاش با زنان و دختران مشهور است. نیروهای تحت امرش در شهر قندهار مستقر بودند که آنان نیز به همجنس بازی رو آوردند. قندهار از همان زمان بدنام شد و در زمان مجاهدین این لکه ننگ بر دامانش تثبیت گردید که تاکنون نیز کسی نتوانسته آن را پاک کند. در شمال افغانستان نیز نیروهای وابسته به جنرال دوستم به فحشا رو آوردند که حتی کلیپهایی از رقاصی زنان در مقابل دوستم نیز موجود است. اینها در کنار عوامل دیگر، دستبهدست هم دادند تا عزم و اراده ارتش دولت دکتر نجیبالله متزلزل شود و در سراشیبی قرار بگیرد.
سه سال پیش وقتی وجیهه آوازخوان افغان، در بین ارتش ملی افغانستان، بار دیگر آهنگ «سرباز وطن» را اجرا کرد، همان خاطرات دوره نوجوانی یادم آمد و آن را برای ارتش افغانستان به فال بد گرفتم. پس از آن که آریانا سعید از دیگر آوازخوانهای افغان به دلجویی نظامیان افغان پرداخت و بارها در بین آنان حضور یافت، به این نتیجه رسیدم که ارتش فعلی افغانستان، به ارتش دوره ریاست جمهوری دکتر نجیبالله شباهت پیدا کرده است. این که آیا شیوههای بکار رفته در ارتش نجیب، بد یا خوب بود، کاری ندارم ولی همانطور که دیدیم، سرانجام آن به سقوط و فروپاشی انجامید. یادداشت حاضر بر آن نیست که زنان و دختران در ارتش خدمت نکنند بلکه هدف از تحریر مطلب حاضر، حفظ حریم زنانه و مردانه در ارتش است. در حال حاضر شکست حریمها در ارتش افغانستان به اندازهای وسیع شده که تعداد بیشماری از ارتشیان از انجام هیچ ظلم و ناروایی به زنان رو گردان نیستند حتی اگر این ظلم به حق بیوه همقطاران مقتول شان صورت بگیرد.
سخن آخر این که اگر در دولت فعلی افغانستان نیز مشاورینی حضور دارند که مصرانه بر اختلاط و التقاط زنان و مردان در ارتش میکوشند، سخت در اشتباهاند. عزم و اراده ارتشیان با دیدن زنان آوازخوان و حضور دختران در ارتش تقویت نمیشود بلکه تجهیز ارتش به سجایای اخلاقی و تمسک به عفت و پاکدامنی است که عزم آنان را برای حفاظت از کشور، جزم میکند.
مرادی
نظرات(۰ دیدگاه)