یادداشت/ صداقت و یگانگی در تعلیم

رهایی همیشگی از خشونت‌ مذهبی و نفرت فرقه‌گرایی و دست‌یافتن به‌آرامش و آبادانی در گرو آن است که خود، دست از نفرت و تعصب‌های بی‌جا برداریم و به‌کودکان خود، در خانه آموزش بدهیم که هرگز به‌رهبران و بزرگان مذهبی دیگر مذاهب نه در نهان و نه در عیان، توهین نکنند.

اساساً یاد بگیرند که ذهن خود را بستر رویش و پرورش زنگار‌ پندارهای فرقه‌گرایانه و اهانت‌آمیز، نسبت مذاهب دیگر، رهبران و پیروان آن‌ها قرار ندهند. چگونه می‌شود در خانه و در خلوت آموزش نفرت و واگرایی داد؛ اما در ظاهر، داد از برادری زد و انتظارهمدلی و آرامش داشت! با دوگانگی در آموزش‌های خانه و نهادهای رسمی‌، هیچ‌گاه، همگرایی و شکیبایی به‌معنای واقعی، بدست نمی‌آید و نفرت مذهبی، به عنوان زخم‌چرکین سرجای خود باقی می‌ماند و تنها چیزی که کودکان، در این میان یاد می‌گیرند، نفاق و دو رویی است. کودکان یاد می‌گیرند که به‌پیروی از تعلیم خانواده، پیروان دیگر مذهب را غرق در گمراهی بدانند، اما تبعیت از تعلیم نهادهای رسمی، آنان را از سر اجبار برارد بخوانند.

با منش و روش منافقانه ما نمی‌توانیم مهرورزی و مدارا را در جامعه، به‌وجود بیاوریم و نهادینه بسازیم و بر نابسامانی‌ها غلبه نماییم. آرامش، میوه صداقت و آبادانی، محصول مدارا است.

داکتر سید جواد سجادی