مزایا و معایب سیستم گرمایش از کف خانه

یکی از راه های نوین که به عنوان طبیعی ترین و سالم ترین و البته راحت ترین راه برای گرم نگاه داشتن یک ساختما است، گرمایش از کف می‌باشد.

این سیستم امروزه در سراسر جهان به دیگر سیستم های تولید گرما از جمله رادیاتور و فن کوئل در خانه ها و کارخانه ها و مراکز صنعتی ترجیح داده می‌شود.

سیستم گرمایشی که از کف ساختمان اجرا می شود به نسبت سیستم های گرمایشی متداول در حدود بیست تا سی درصد صرفه جویی در مصرف انرژی را در پی دارد.

دلایل صرفه جویی سیستم:

• تبادل دمای کمی بین کف و دیوارهای سرد ایجاد می‌شود
• سطح تابش به اندازه مساحت فضای تحت گرمایش است (وسیع)
• آب در حال گردش در این سیستم دمای پایینی دارد. که معمولا دمایی بین ۳۵ تا ۵۰ درجه می‌باشد.

مزایا و فواید سیستم گرمایش از کف

آرامش و آسایش یکی از مزایایی است که این سیستم گرمایشی با خود به همراه دارد. در زمستان وقتی که هوای تنفسی گرم نباشد اما محیط اطراف پای ما گرم باشد حالت بسیار خوبی ایجاد می‌کند. سر خنک و پای گرم می‌تواند کمکی برای سلامتی شما نیز باشد.

از دیگر مزایای آن این است که حرارت و گرما در کل فضا به صورت ثابت و یکنواخت در حرکت است. همچنین افزایش ارتفاع اتاق‌ها و سبکی سازه از دیگر فواید گرمایش از کف می‌باشد.

به دلیل اینکه از یک نوع لوله استفاده می‌شود و همچنین عدم عبور لوله‌ها از روی همدیگر که باعث بالا آمدن کف واحدها می‌شود، با این کار صخامت پوشش کف تا حد زیادی کم می‌شود.

این کار علاوه بر کم کردن وزن ساختمان که باعث استقامت بیشتر آن نیز می‌شود، می‌تواند باعث افزایش ارتفاع سقف واحدها هم بشود.

ازدیگر مزایای این سیستم صرفه جویی در مصرف سوخت است. همچنین شما به دلیل اینکه دیگر رادیاتوری وجود ندارد فضای بیشتری دارید و برای چیدمان دکوراسیون خود دارای محدودیت نیستید.

وقتی فضای خانه با سیستم گرمایش از کف گرم شود، هوای حاصله دیگر خشک نیست و هوای پاکیزه‌تری خواهیم داشت. از دیگر مزایای گرمایش از کف این است که اثاثیه و دیوارهای منزل تمیز می‌مانند.

زمانی که برای گرم کردن ساختمان از رادیاتور استفاده می‌شود، به دلیل گردش هوای گرم، دیواره های بالای سیستم به تدریج دوده ها را به خود جذب کرده و سیاه می‌شوند. اما در سیستم گرمایش از کف این اتفاق نمی‌افتد.

از دیگر فواید استفاده از سیستم گرمایشی ساختمان از طریق کف این است که می‌شود از منابع حرارتی مختلف استفاده کرد. برای این سیستم گرمایشی می‌توان از حرارت خورشیدی، موتورخانه، پکیج و… استفاده کرد.

با این سیستم به دلیل اینکه قسمت های قابل شستشوی خانه مرطوب نمی‌مانند و به سرعت خشک می‌شوند، امکان رشد و نمو هر گونه قارچ و کپک در این محیط از بین می‌رود.

معایب سیستم گرمایش از کف

یکی از معایب این سیستم زمان پیش گرمایش است. سیستم گرمایشی قابل اجرا از کف، زمان پیش گرمایش ۳۶
ساعته دارد. به این ترتیب که شروع سیستم در اول فصل زمستان با دمای ۲۰ درجه است و در هر ۱۲ ساعت می‌شود فقط ۵ درجه به آن اضافه کرد و در مدت ۳۶ ساعت به ۳۵ درجه که دمای مناسب و ایده‌آل است می‌رسد.

این کار به این دلیل است که گرمایی که ناگهان وارد می‌شود شوک به کف وارد نکند. همین زمان در رادیاتورها ده ساعت و در فن کوئل کمتر از یک ساعت است.

یکی دیگر از معایبی که این سیتسم دارد این است که به دلیل کف خواب بودن آن و همچنین عدم استفاده از اتصالات در لوله‌ها، بعد از اتمام کار دیگر نمی‌شود در آن کف تغییرات اساسی به وجود آورد.

قبل از اینکه شروع به طراحی این سیستم کنند باید روی لوله های آب و برق و… را به وسیله سیمان بپوشانند و هموار کنند تا بتوانند سیستم را به طور صحیح نصب کنند. اما با استفاده از فوم بتن یا پوکه معدنی این مشکل را می‌شود برطرف کرد.

این سیستم که یکی از اصلی ترین موارد لوله کشی کف ساختمان است باید به طور صحیح و با دقت لازم انجام شود. برای این کار که جزء آخرین مراحل در ساختمان سازی است باید از مجریان متخصص کمک بگیرید تا دچار خسارت نشوید.

این سیستم قبل از اینکه واحد را سرامیک و یا فرش کنند انجام می‌شود. دلیل آن هم این است که به لوله ها صدمه وارد نشود. باید بعد از اجرای این سیستم گرمایشی و حصول اطمینان از درستی آن به سرعت کف پوش کردن واحد ها را اجرا کرد.

مراحل اجرا

سعی کنید محل مناسبی برای قرار گیری جعبه کلکتور پیدا کنید. محلی که در نظر می‌گیرید باید دسترسی خوبی به سیستم تأمین کننده گرمایش یعنی همان موتورخانه یا پکیج داشته باشد. نصب جعبه کلکتور در شروع کار اجرای گرمایش از کف، کار را آسان می‌کند.

برای جلوگیری از اتلاف انرژی و همچنین انتقال حرارت به سمت پایین، کف‌ها عایق کاری و زیر سازی می‌شوند. تا ارتفاع ده سانتی متری دیوارها را می پوشانند و همه درزها را عایق می‌گیرند.

انجام لوله کشی اصلی ترین قسمت کار است. لوله های پنج لایه به کلکتور بسته می‌شوند و به طور مجزا آنها را در کف پهن می‌کنند. روش پهن کردن لوله ها نیز به دو شکل دایره وار یا حلزونی و مارپیچ و یا ترکیبی از هر دو روش است.

در روش دایره وار، لوله ها از دو طرف به سمت وسط می‌آیند و بعد، از وسط به طرفین بر می‌گردند و به طرف کلکلتور خروجی هدایت می‌شوند.

در روش دیگر، لوله ها به شکل ردیفی با فاصله تعریف شده از یک سمت به سمت دیگر قابل اجرا هستندو در پایان به طرف کلکتور خروجی می‌روند.

فاصله های بین لوله ها در هر دو حالت با توجه به مناطق مختلف و آب و هوای آن منطقه متفاوت است. برای اینکه به طور دقیق محاسبه شود از نرم افزارهای مهندسی می‌توان کمک گرفت.

بعد از اینکه کار لوله کشی به پایان رسید و تست های لازم انجام شد، کف محیط را با بتن می‌پوشانند. ضخامت بتن به اندازه ۲ تا ۴ سانتی متر است. روی آن می‌توان از کف پوش مناسب مانند موزاییک، سرامیک یا پارکت برای زیباسازی ساختمان استفاده کرد.