چگونگی تحقق زمینه‌های شهادت شهید مزاری! (۳)

قبلا روشن گردید که در دوران جنگ سرد، برای آمریکا و متحدانش محور بلوک شرق یعنی شوروی و به چالش کشاندن آن اولویت داشت و بعد از شکست شوروی بود که ایران و متحدانش در اولویت قرار گرفت؛ لذا آمریکا و متحدانش با اشراف کاملی که بر نقش مهم شیعیان و هزاره‌ها در محور مقاومت و پیروزی انقلاب جمهوری اسلامی ایران داشتند، درپی ضربه زدن و انتقام برآمدند.

اقدامات آمریکا و متحدانش:
الف) تلاش برای تشدید ایران هراسی و ایجاد تقابل میان ایران و نیروهای همسو بویژه احزاب شیعی.

ب) ارتباط با شخصیت‌های شیعی و هزارگی در پیشاور و کویته.

ج) تلاش برای ایجاد همسویی میان حزب اسلامی و احزاب شیعی با همکاری پاکستان و شخصیت‌های شیعی و هزارگی مقیم در آن کشور. البته از احزاب شیعی، حرکت اسلامی با این‌که قبلا مناسبات خوبی با ایران نداشت، کم کم وضعیت را بهتر درک نموده با ایران نزدیک شد ولی حزب وحدت به ریاست شهید مزاری با این‌که با کمک ایران پدید آمد و روابط نسبتا خوبی با ایران داشت، عملا روز به روز از ایران فاصله گرفته با سیاست حزب اسلامی و سازمان اطلاعات پاکستان و آمریکا همسو می‌گردید.

د) در نهایت حزب وحدت به ریاست شهید مزاری با نادیده گرفتن سیاست‌های دوران جنگ سرد آمریکا و متحدانش و با دقت نکردن به حضور و نقش قبلی و فعال شخصیت‌های حزب وحدت در محور مقاومت و پیروزی انقلاب جمهوری اسلامی ایران و با عدم دقت به این‌که هیچ‌گاه در معادلات کلان منطقوی و بین‌المللی شیعیان و هزاره‌ها با سیاست آمریکا و متحدانش قابل تعریف و همسویی نیست، دچار دگردیسی سیاسی ۱۸۰ درجه‌ای شد و عملا در مسیر سیاست حکمتیار و سازمان‌های اطلاعاتی‌ آمریکا و پاکستان قرار گرفت. حزب وحدت به جای تأمل و گفتگوی بیشتر با دولت تنگ نظر وقت و به جای دقت به جایگاه قبلی خویش در سه تحولات مهم ذکر شده، با دگردیسی سیاسی کشنده یکباره به گذشته خویش پشت نمود؛ در حالی که آمریکا و متحدان بین‌المللی، منطقوی و داخلیش به خوبی می‌دانستند که سران حزب وحدت چه کسانی هستند و در محور مقاومت و پیروزی انقلاب جمهوری اسلامی ایران چه نقشی داشتند و چگونه از آن‌ها ضربه خورده متحمل شکست شدند و الآن به چه شکلی باید انتقام بگیرند!

خلاصه حزب وحدت با این دگردیسی سیاسی، مسیر تضعیف خویش و اقتدار بخشیدن به استبداد تاریخی را باز نمود و روز به روز برای خارج نمودن حکمتیار و پشتونیزم از انزوای سیاسی گام برمی‌داشت.

ادامه دارد…

محمد امین احسانی