نشست استانبول طبق برنامه ى از قبل تعین شده، برگزار خواهد شد!

ظاهراً با به تعویق افتادن خروج سربازان امریکایى از ماه مى به سپتامبر، مخالفت ارگ با رهایى زندانیان طالب و ادعاى عدم اشتراک طالبان در هیچ نشستى قبل از خروج نیروهاى خارجى از افغانستان، گمانه زنى ها بر این است که جو تفاهم بهم ریخته و اوضاع رو به تیره گى به پیش میرود.

اما با در نظر داشت وابستگى هاى بى حد و حصر ارگ به بیرون، بازیچه بودن طالبان در دست آى اس آى و قرار داشتن علوفه و قمچین در چنگ امریکا، بعید به نظر میرسد، بازیگران فرعى و دست دوم، مسیر تفاهمات را تغیر دهند.

از لحن نرم و اقدام محتاطانه امریکا مبنى بر تعویق خروج شان با شرط ( توقف کامل تحرکات نظامى از اول ماه مى ) و اعلامیه مبهم طالبان مبنى بر اینکه بدقولى امریکا ( اصولاً راه هر گونه اقدام لازم را بروى مجاهدین باز مى نماید) معلوم است که این شاخ و شانه کشیدن ها، غالبا، چانه زنى بیش نیست.

در حال حاضر موانع جدى عنوان شده از سوى طرفهاى درگیر، آتش بس از سوى طالبان، خارج ساختن نام رهبران طالب از لست سیاه و رهایى زندانیان تحریک طالبان است که تقریباً همه به نحوى در اختیار و صلاحیت امریکاست.

زیرا ارگ قبلاً با شرط حمایت امریکا از نتیجه انتخابات به نفع غنى، در مورد رهایى زندانیان به امریکا تعهد سپرده است. لست سیاه هم که ساخته و پرداخته خود شان است و در صورت مرفوع شدن این دو مورد، دلیلى براى طالب نمى ماند تا تمرد نماید. که اگر بالفرض حد و مرز خود را نشناسند، نیاز به چماقى است که یا توسط جنرالان پاکستانى بر پیکر شان نواخته خواهد شد یا گوشمالى جانانه اى در میدان جنگ خواهند داده شد. بقول ایرانى ها: دیر و زود شاید داشته باشد، اما سوخت و سوز ندارد!

ابراز آماده گى وزیر خارجه ترکیه مبنى بر تدویر بموقع نشست و دیدار وزیر خارجه امریکا با نظامیان اسلام آباد و سیاسیون کابل، ابهامات و اما و اگر هایى را منتفى مى سازد که در رسانه و افکار عمومى در خصوص گویا بن بست اجلاس استانبول ایجاد شده.

علیرغم آنچه در بالا ذکر شد، اگر طالبان با لجاجت موعد نشست را به تعویق بیاندازند و اجلاس استانبول را تحریم کنند، احتمال اینکه امریکا از ابزار تهدید نظامى و تطمیع سیاسى در کشاندن شان به میز مذاکره استفاده نماید، بعید به نظر نمیرسد.

و اما اینکه از دل نشست ده روزه ترکیه، حکومت مؤقت، مشارکتى، مصلحتى و یا انتقالى زاده خواهد شد و همه کورگره ها گشوده خواهد شد، انتظارى خوشباورانه و خیالپردازانه اى بیش نیست.

محمد عارف منصوری