نسل کشی هندوهای افراطی در سایه سکوت حقوق بشر غربی

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهد آدمی

تصاویری که از این روز های هند در شبکه های اجتماعی منتشر می شوند، تکان دهنده اند و عمق فاجعه را نمایان می کنند. البته هند با زیاده خواهی و حملات در کشمیر سال هاست که مسلمانان را به خاک و خون می کشد. از همین رو، زجر کش کردن مسلمانان به دست هندو های افراطی در سایه سکوت نهاد های بین المللی، به یک سنت در شبه قاره تبدیل شده است. به این ترتیب باید باور کرد که مسلمانان هند واقعا در خطر نسل کشی قرار دارند. اکنون پرسش این است که کجاست مدعیان دروغین حقوق بشر غربی؟

چرا رژیم مودی از سوی مسلمانان و سازمان همکاری های اسلامی، مورد سرزنش و حتی تحریم قرار نمی گیرد؟

اما آنچه به ما مربوط می شود باید گفت بیش از این شایسته نیست مردم مسلمان افغانستان در برابر جنایات هندو های قبیله گرا سکوت کنند. به نظر می رسد نقش ایدئولوژی ” هندو توایی” در دولت هند سبب شده تا این گونه در برابر نسل کشی مسلمانان در هندوستان بی تفاوت باشد. بر اساس این ایدیولوژی، هر غیر هندویی باید از سرزمین هندوستان اخراج گردد.

مسلمانان در این تفکر افراطی ایدیولوژیک، بیگانه تلقی می شوند که مستحق کیفر و مجازات و در نهایت اخراج از سرزمین هندوها هستند. این در حالی است که مسلمانان پیشینه چند سده حکمرانی در سرزمین هند را دارند و نقش مهم در تکوین پیشرفت و ترقی این کشور ایفا کرده اند. به هرصورت اکنون که پس از سفر ترامپ به هند و در سکوت جامعه جهانی، مسلمانان هند سرکوب می شوند، مردم ما می توانند از طریق برپایی تجمع اعتراضی مقابل سفارت هند در کابل و سایر ولایات، خواستار توقف خشونت ها و مجازات و محاکمه عاملان جنایت علیه مسلمانان شوند.

هم چنین دولت افغانستان نباید بیش از این سیاست سکوت و مماشات را در مقابل هند پیشه کند. دستگاه دیپلماسی و متولیان امور سیاست خارجی، از مجامع بین المللی بخواهند تا جلو کشتار هدفمند مسلمانان و توهین به مقدسات اسلامی را در این کشور بگیرند.

فاجعه نسل کشی مسلمانان تا جایی است که روزنامه انگلیسی گاردین نیز به آن واکنش نشان داده و نوشته است: “در این درگیری ها مساجد به آتش کشیده شده و مسلمانان زنده زنده در خانه هایشان سوزانده شده اند و یا آن ها را به خیابان ها کشانده و مورد ضرب و شتم شدید قرار داده اند”. اما یک نکته را هندو های تندرو موسوم به ” هندو توا” باید بدانند که گاهی راهی را که باز می کنند، پایانش به جایی می رسد که مطلوبشان نیست. نمی شود بذر کینه کاشت و ترقی، ثبات و پیشرفت در هندوستان درو کرد. روزی مهاتما گاندی رهبر مبارزان استقلال هند، گفته بود: ” عدم خشونت، بزرگ ترین قدرت بشریت است و قوی تر از هر سلاح کشتار جمعی.” اکنون پرسش این است که آیا مودی، میراث دار همان گاندی است؟

دکتر عبدالطیف نظری