فقط دانایى است که چنین معجزه ى میتواند!

تا قبل از اعلان نتایج کانکور، شمسیه دختر ناشناخته ى یک کارگر معدن، متعلق به یک خانواده فقیر و بى بضاعت بود. اما بعد از اینکه اول نمره عمومى کانکور امسال اعلان شد، بسرعت مطرح شد، رسانه ها بسراغش رفتند، مصاحبه ها با وى شد و نامش، سرخط اخبارِ تلویزیون ها و رسانه هاى معتبر داخلى و خارجى گردید. کمپاینى به راه افتاده که او را ملالى ( ملاله یوسفزى پاکستانى) افغانستان بنامند.

ظاهراً شمسیه یک شبه معروف و مشهور شد. اما در اصل، این شهرت وى، حاصل روزها تلاش و شب ها زنده دارى او بمنظور فراگیرى علم و دانش بوده که وى را به سکوى شهرت و قله مفخرت رساند. صد البته که فداکارى پدر و مادر وى ممد و زمینه ساز، چنین موفقیتى است.

بسیارى در جهان اند که مى خواهند، از هر راه ممکن بشهرت برسند. اما به آرزوى شان نمى رسند و سرانجام به گمنامى ابدى فراموش میشوند. دانشمندى گفته: اگر به سرمنزل مقصود، نرسیدید. دلیلش آنست که یا راهِ درست نرفته اید، یا درست، راه نرفته اید.

بدون شک، شمسیه در راهِ درست، درست راه رفته است. و این حقیقت را ثابت کرد که تنها دانایى است، که چنین معجزه ى میتواند! نه پول و قدرت و مکنت، نه زر و زور و تزویر و نه انتحار و انفجار و کشتار!

زمانى که متعلم مکتب بودم، در کتاب قرائت درى، از زبان سعدى شیرین سخن، چنین خوانده بودم:

حکیمى پسران را پند همى داد، که جانان پدر، هنر آموزید، که ملک و دولتِ دنیا، اعتماد را نشاید، و سیم و زر، در سفر بر محل خطرست، یا دزد به یکبار ببرد، یا خواجه بتفاریق بخورد. اما هنر، چشمه زاینده است و دولت پاینده، و اگر هنرمند، از دولت بیفتد، غم نباشد، که هنر در نفس خود دولت است. هنرمند هر جا که رود، قدر بیند و بر صدر نشیند و بى هنر، لقمه چیند و سختى بیند.

وقتى افتاد فتنه اى در شام
هرکس از گوشه اى فرا رفتند

روستا زاده گان دانشمند
به وزیرى پادشاه رفتند

پسران وزیر ناقصِ عقل
به گدائى به روستا رفتند

محمد عارف منصوری