فرستاده ی بازنده!

فرستاده نزدیک به یک‌سال، در چارسوی جهان دوید تا شاید بتواند طولانی‌ترین جنگ ایالات متحده را پایان بخشد، خود مرد صلح شود و رئیسش ترامپ را برنده‌ی دور بعد انتخابات آمریکا سازد.
اما اکنون او با درماندگی تمام در معرض باخت قطعی قرار گرفته است. طالبان خواسته‌های او را نپذیرفتند و در مقابل، بسیاری از خواسته‌های نامشروع خود را بر او تحمیل کردند.
هنگام خبر دادن او در تلویزیون طلوع از کم‌تر شدن حملات، طالبان “گرین ولیج” را “بِلک دمِجد” ساختند و پاسخ روشن به سخنان فرستاده دادند که در همان لحظه کل اهالی کابل شنیدند.

در دو جانب حکومت افغانستان و دولت آمریکا نیز جز داکتر عبدالله هیچ کسی به خواسته‌های فرستاده چراغ سبز نشان نداده است.

مایک پمپیو حاضر نیست تعهدات فرستاده به طالبان را امضا کند. کنگره خواهان توضیح فوری و کامل او است. رئیس جمهور غنی نیز تن به‌خواسته‌های زیاده‌طلبانه طالبان نداده و در این جهت فرستاده را نومید کرده است.

این پایان، نه‌تنها برای فرستاده که برای رئیسش ترامپ نیز فاجعه است. به‌خصوص که فرستاده با دادن تعهدات زودهنگام و یک‌سویه به طالبان، بی‌تعهدی خود و دولتش را به دولت و ملت افغانستان و کل همکاران و همراهان بین‌المللی‌ ایالات متحده را اعلام کرده است و بیش از پیش اتوریته و اعتبار آمریکا را نابود ساخته است.

آیا فرستاده با یک شکست سنگین بازنده‌ی این بازی می‌شود؟

نویسنده: علی فائق