غروبِ آفتابِ رحمت و رأفت

حکومت ده ساله‌ی پیامبر اسلام تنها نظام حکومتی در تاریخ بشر بود که «زندان» و محبس نداشت و هیچ بشری را به «حبس» محکوم نکرد؛ زیرا او برای نجات و رستگاری بشر آمده بود؛ نه برای حبس و زجر او.

زعامتِ دینی و دنیایی پیامبر تنها حکومت در طولِ تاریخ و عرضِ جغرافیای بشر بود که «اردوگاه» یا محلِ خاص جهت نگهداری اسیران نداشت؛ بلکه اسیران دشمن را که در میدان‌های جنگ به اسارت در آمده بودند، مانند مهمان در خانه‌های انصار مدینه نگهداری می‌کرد.

پیامبر اسلام تنها زمامدارِ نیکخواه و نیک‌اندیش در تاریخ بشر بود که گفت: اسیران جنگی را «برادران» خود بدانید و از نیکی در حق آنان دریغ نکنید. (۱)

او تنها زعیمِ آسمانی و زمینی در تاریخ بشر بود که در دو جنگ (اُحد و طایف) وقتی یارانش از او خواستند «دشمنان»ش را نفرین کند؛ با چهرۀ خون‌آلود و دندانِ شکسته، برای آنان دعای خیر کرد و هدایتِ دشمنانش را از خداوند استدعا نمود.

او تنها پیشوای نیکخواه و مهرورز در تاریخ بشر بود که در اوج پیروزی و اقتدار (فتح مکه) کین‌توزترین دشمنانش را (قریشیان مکی که سیزده سال او و یاران مستضعف‌اش را در مکه، شکنجه و آزار داده بودند و هشت سال در مدینه، سه جنگِ خونبار را بر آنان تحمیل کرده بودند) بزرگوارانه بخشید و از هیچکس انتقام نگرفت.
به دلیلِ همین رأفت‌ها و گذشت‌ها و مهربانی‌ها بود که خداوند در قرآن او را «رحمهً للعالمین/ مایه‌ی رحمت برای تمام عالمیان» لقب داد.

سلام و صلواتِ خدا بر آن پیام‌آورِ نیکخواه و بی‌کینه و آفتابِ هدایت و معنویت و فضیلت و اخلاق!
سالیادِ غروبِ آفتابِ رحمت و رأفت و شهادتِ قهرمان صلح و بردباری (امامِ مجتبی) تسلیت باد!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) طبقات، محمد ابن‌سعد، ۱۴۱۸، ج ۳، ص ۲۸۸/ الکامل، ابن اثیر، ۱۴۱۴، ج ۱، ص ۵۳۶/ تاریخ طبری، ابن جریر طبری، ۱۳۷۵، ج ۱، ص ۱۱۳۸٫

مسیح ارزگانی