پاسخ به بحران پناهندگی و مهاجرت از جمله عرصه هایی است، که اروپایی ها بدترین عملکرد را از خود به نمایش گذاشته اند. این عملکرد نا مناسب نشان دهنده فقدان اتحاد در میان دولت های اروپایی است.
مهاجران همواره بخش مهمی از تاریخ اروپا به شمار آمده‌اند واز دهه ١٩٩٠ تاکنون، شمار مهاجرانی که به اروپا روی آورده اند افزایش بسیاری داشته است و مهاجران در واقع بخشی از اصول فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی اتحادیه اروپا محسوب می شوند.
اتحادیه اروپا اساساً با پذیرش مهاجرانی موافق است، که چند ویژگی عمده داشته باشند: یا ثروتمندانی باشند که بتوانند با سرمایه خود در آن کشورها سرمایه گذاری کنند و موجب رشد اقتصادی شوند، یا افراد تحصیل کرده سطح بالا و متخصصان شناخته شده‌ای باشند، که بتوانند منافع زیادی در جامعه آنها به وجود آورند. در واقع، سیاست پذیرش پناهندگان و مهاجران از سوی اتحادیه اروپا، سیاستی گزینشی است و بیشتر از هر چیزی منافع کشورهای اروپایی را لحاظ می کند و این امر مغایر با کنوانسیون ١٩٥١ ژنو در مورد پناهندگان و سازمان های ذیربط می باشد.
سیاست اتحادیه اروپایی درخصوص مهاجران خارجی، همواره مورد انتقاد سازمان های حقوق بشری بوده است. اخیراً نیز این سیاست ها و تضییقات زیادی که بر سر راه رسیدن مهاجران به مرزهای اروپایی اعمال می شود، شدیداً مورد انتقاد قرار گرفته است. سازمان عفو بین الملل سیاست های قاره سبز در قبال پناهجویان را مورد انتقاد قرار داده و سرنوشت دهشتناک آن ها را در دریا و مراکز بازداشت در خاک لیبی مرتبط با سیاست های غلط اتحادیه اروپا دانسته است.
در گزارشی که عفو بین‌الملل در پایگاه اینترنتی خود منتشر کرده آمده است: دولت های اروپایی با کوتاهی در مسئولیت خود و واگذاری بخش عمده ای از عملیات جستجو و کمک رسانی به سازمان‌های مردم نهاد و نیز با تقویت همکاری با گارد ساحلی لیبی به نوعی سعی کرده‌اند چشمان خود را بر روی این بحران ببندند.
عفو بین الملل معتقد است، که این بی مسئولیتی و به کار بستن سیاست های نا درست حاصلی جز افزایش شمار کشته شدگان در دریا و نیز وخامت اوضاع پناهجویان در خاک لیبی نداشته است. براساس این گزارش پناهجویانی که در لیبی در کمپ‌ها و بازداشتگاه‌های موقت نگهداری می شوند همچنان در معرض شکنجه و تجاوز جنسی قرار دارند.
چرا مهاجرت
دلایل مختلفی چون انقلاب‌ها و جابه‌جایی حكومت ها، مهاجرت اقلیت ها، تقسیم ناعادلانه ثروت، فقر، امید برای زندگی بهتر و تحصیلات برای فرزندان را می توان از جمله دلایل مهاجرت بیان كرد، اما به عوامل مهاجرت ها به اروپا كه از چند سال گذشته آغاز شده، متغیر جدید تروریسم و افراط گرایی نیزاضافه شده است. همچنین، جنگ ها، بحران ها و نا آرامی های چند سال گذشته در منطقه خاورمیانه شامل بحران افغانستان (از 2001)، بحران عراق (از 2003) و بحران سوریه(از2011) كه منجر به فعالیت های داعش در این كشور از تابستان سال 2014 شده است. به موج جدید مهاجرت ها به سوی اروپا شكل داده است.
اتحادیه اروپا و مهاجرت
این زمان است كه در واقع، مسئله امنیت خاورمیانه به دو دلیل به گونه ای به امنیت اروپا متصل می شود. نخست آن كه، اروپا به خاورمیانه نزدیك است؛ بدین معنا كه مهاجران پس از ورود به تركیه وارد یونان یعنی خاك اروپا می‌شوند و از آنجا، می توانند به دیگر كشورهای اروپایی مورد نظر خود بروند.
دوم آنكه، برخی از تروریست های داعشی از نسل دوم و سوم مهاجرین خاورمیانه و شمال آفریقا در اروپا هستند. در واقع، این دسته از جنگجویان كه از كشورهای اروپایی به خاورمیانه آمده‌اند، چنانچه زمانی با گذرنامه شهروندی خود قصد بازگشت را داشته باشند، دولت های اروپایی نمی توانند مانع آنها شوند. به عبارت دیگر، هم اكنون امنیت خاورمیانه به گونه ای با امنیت اروپا اتصال پیدا كرده است.
عدم خشنودی دولتمردان اروپایی از ورود مهاجران به دو علت امنیتی و هویتی برمی گردد. در رابطه با دلیل هویت محور در حال حاضر اروپا با چند دستگی فرهنگی مواجه شده است. این منظومه چند فرهنگی به نوعی زندگی در یك شهر را برای اروپایی ها دچار چالش كرده است، زیرا باید ارزش های مهاجران به ویژه مهاجران مسلمان را در نظر بگیرند.
گاهی اوقات، تا 35 درصد جمعیت شهرهای مهم اروپایی شامل پاریس، بروكسل و مارسی را مسلمانان تشكیل می دهند. بنابراین، ترس اروپایی ها از اینكه اروپا به دست مسلمانان تصاحب بشود، باعث شده تا نوعی اسلام ستیزی و مقابله با ارزش های اسلامی در اروپا شكل گیرد. به عبارت دیگر، تقابل بین هویت اسلامی و هویت اروپایی در بسیاری از كشورهای اروپایی وجود دارد و این امر منجر به ظهور احزاب راست افراطی مثل پگیدا در آلمان یا جبهه ملی در فرانسه شده است.
نتیجه
غرق شدن تعداد زیادی از مهاجران در دریای مدیترانه انتقادات زیادی را معطوف به اتحادیه اروپا کرده است. ژان کلود یونکر از جمله رهبران اروپایی است، که معتقدند اتحادیه اروپا نیازمند نوآوری های زیادی در سیاست مهاجرتی خود است. وی خواهان همکاری نزدیک میان فرونتکس و آژانس حمایت از پناهندگی اروپا است.
اروپا و جامعه بین الملل نیازمند تعمیق اتحادی میان خود هستند. حمایت از پناهندگان به هسته ارزش های انسانی تبدیل شده است. گستره و طبیعت بین المللی بحران مهاجرت در اروپا مستلزم رویکرد چند جانبه و استفاده از ابزارهای مشترک سیاست خارجی اروپاست و کشورهای اروپایی به تنهایی از پس آن برنمی آیند.
برای جلوگیری از اتلاف جان انسان‌ها و یافتن راه حل های بلند مدت برای بحران انسانی، زمان آن فرا رسیده، که اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن واکنش مناسب نشان دهند و سیاست مهاجرتی جامع، منسجم و استوار بر حقوق بشر تدوین کنند.
کلید این کار، تقسیم مسئولیت در مورد پناه جویان و مهاجران به طورِ عادلانه تر در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا است. اتحادیه اروپا همچنین باید راه های امن و معینی را برای پناه جویانِ راهی اروپا باز کند. برای این کار، افزایش فوری و بی قید و شرط ظرفیت اسکان دهی، امکان پذیر کردن پیوستن خانواده ها به یکدیگر و صدور ویزاهای بشردوستانه ضروری است. به علاوه، اتحادیه اروپا باید به دلایل بنیادی نقض حقوق بشر که باعث فرار مردم از کشورهای مبدأ می‌شوند، توجه مؤثرتری نشان دهد.
نظرات(۰ دیدگاه)