دزدی؛ از شکم خالی تا زندگی خالی

پیش تر با تاکسی از پل سرخ طرف خانه می آمدم. در مسیر راه، راننده تاکسی از ناامنی های اخیر و سرقت ها و دزدی های مسلحانه در کابل شکایت کرد و گفت: در گذشته مردم نان خوردن نداشتند، اما قناعت داشتند. بی قناعتی، حرص و طمع باعث شده که امروزه مردم به انواع فساد و دزدی و لاابالی گری روبیاورند و حتا گشت و گذار در خیابان های کابل نیز بالای ما دشوار گردد.

خانه که رسیدم، کتابی از ایوان کلیما، “در میانه ی امنیت و ناامنی” را ورق زدم.
در جایی از این کتاب آمده است: “امروزه نفرین زندگی نه شکم خالی، بلکه زندگی خالی است.”

بله، همان حرف تاکسی ران است: امروزه مردم گرسنه تر از گذشته نیستند، بلکه مرفه تراند. اما آنچه شهر کابل را به جولانگاه دزدان و تبهکاران تبدیل کرده، فروپاشی ارزش های سنتی و تهی شدن زندگی از معنا است.

ارزش های سنتی برای مردم نوعی امنیت وجودی به ارمغان می آورد. با فروپاشی آن ارزش ها هر کسی تصور می کند که اگر در مسابقه دزدی و اختلاس و فساد شرکت نکند، شاید از گرسنگی بمیرد.
در جامعه ما متاسفانه ارزش های سنتی فروپاشیده اما هنوز ارزش های جدیدی جایگزین نشده اند. و این است معضل اصلی!

عبدالشهید ثاقب