با دسترخوان ملی، برای مردم نان و نور بیاورید

دزدی های چند صد میلیونی به بهانه مبارزه با کرونا و حمایت از مستمندان، جلالت مآبان دزد را بد عادت کرده است. رقم ۲۸۰ میلیون دالری با عنوان “دسترخوان ملی” لقمه دندان گیر و وسوسه کننده دیگری است که جلالت مآبان، نمی توانند به راحتی از آن صرف نظر کنند. با اینکه پارلمان با قاطعیت جلو پهن شدن این خوان رنگارنگ دزدی را گرفته است، اما هنوز به بهانه حمایت از مستمندان و فقرا تلاشهایی جریان دارد تا این خوان دزدی باز شود.

طبق طرحهای آزمایشی که مشاوران ارشد و مقامات عالی به اجرا گذاشتند، ممکن است عده ای محدود از نیازمندان، چند روزی چند کیلو حبوبات یا در هفته یکبار چند دانه نان خشک نیمه خمیر نصیبشان شود اما قطعا سهم مقامات و حلقاتشان از این خوان ۲۸۰ میلیون دالری، کباب بره و بودنه خواهد بود و بسته های ۸۰۰ میلیونی دیگر.

اگر مقامات واقعا دغدغه سفره های خالی و شکمهای گرسنه فقرا را دارند، با این پول می توانند برای مردم هم کار، هم نان، هم روشنایی و برای کشور هم توسعه، هم آبادانی و هم آبرو بدست آورد.

هزینه اکمال دو پروژه بند آب گردان “شاه توت” و “شاه و عروس” در شمال و جنوب کابل در حدود ۲۵۰ میلیون دالر برآورد شده است.

اگر جلالت مآبان یک بار بطور آزمایشی، دل به حال مردم بسوزانند و بدور از کش و گیرهای سیاسی بخواهند صادقانه به سفره های مردم نان و برکت بیارند، با پول دسترخوان ملی، می توانند به راحتی این دو بند آب گردان را تکمیل کنند که زمینهای وسیعی قابل کشت شود و فرصتهای کاری و درآمدزا برای مردم فراهم گردد. برق کافی و مطمئن تامین گردد که هم دمب حکومتتان از زیر پای تاجیکستان و ترکمنستان بیرون شود و هم صنعت و کار را به چرخش درآورد. به خانه ها و شهرها نور و روشنایی برساند. منابع آبی زیر زمینی را تغذیه کند که از وقوع بحران بی آبی جلوگیری شود و آبروی در حال خشکیدن نظام حفظ گردد و برکات آن برای سالها و نسلها باقی بماند و در نتیجه مردم سیر و کشور شکوفا شود.

حسین ریحانی