طی دو روز برگزاری این اجلاس هزاران نفر با برپایی تظاهرات ضد جهانی شدن شعار دادند. معترضان با شعار «به جهنم خوش آمدید»، از سران کشورهای شرکت کننده در هامبورگ استقبال کردند. این تظاهرات با درگیری پلیس آلمان به خشونت کشیده شد. نیروهای پلیس با گاز اشک آور و کامیون های آب پاش به تظاهرکنندگان حمله کردند.
۱۳۰ میلیون یورو هزینه برگزاری نشست «گروه جی۲۰» در هامبورگ! ۲۱ هزار پلیس و ده ها بالگرد و ناوهای جنگی مسئول تامین امنیت این نشست بودند. در روزهای برگزاری چندین تظاهرات علیه این نشست برگزار شد. پلیس به تظاهرات حمله کرده و ده‌ها نفر دستگر شدند و کار به آنجا کشید که در هامبورگ عملاً حکومت نظامی برقرار شد. نشست سران کشورهای موسوم به «گروه ۲۰» در روزهای جمعه و شنبه (۷ و ۸ ژوئیه / ۱۶ و ۱۷ تیر) در هامبورگ برگزار شد. شهر هامبورگ آلمان بیش از شش ماه مشغول آماده شدن برای برگزاری این نشست بوده است. به گفته سناتور ایالت هامبورگ بیش از۱۳۰ میلیون یورو برای برگزاری این نشست هزینه شده است.
دمیزه، وزیر داخله آلمان دستور داده بود بیش از ۲۱ هزار پلیس از سراسر آلمان برای تامین امنیت این نشست به هامبورگ منتقل شوند. ده ها بالگرد در شعاع ۶۰ کیلیومتری بر بالای سر هامبورگ شب و روز در حال گشت زنی بودند. وزیر داخله آلمان پیرامون هزینه کردن میلیون ها یورو گفته است: از جمله این هزینه ساخت سه زندان ویژه برای دستگیرشدگان این اعتراضات می باشد. ظرفیت گنجایش این زندان های سیار و ثابت بالای ۴۰۰ نفر اعلام شده است. از جمله هزینه های دیگر کنترل کامل بندر هامبورگ و بستن تعداد زیادی از کانالهای آب شهر به دریا، حضور نیروی دریایی با ناوگان جنگی در بندر هامبورگ، کنترل بخش اصلی و مرکز شهر با نصب تابلوی ورود ممنوع، بود.
اما از هفته ها پیش که معلوم شد، این نشست در هامبورگ برگزار خواهد شد؛ ده ها تظاهرات از طرف مخالفان این نشست فراخوان داده شد. فقط در هفته گذشته بیش از ۱۲ مورد تظاهرات در مناطق مختلف هامبورگ علیه این نشست و سیاست‌های آن برگزار گردید. برگزارکنندگان تظاهرات ها، جبهه بزرگی از نیروهای مخالف سیاست های جهانی سازی، مخالفان آمریکا، اتحادیه های کارگری، مخالفان معاهده تجارت آزاد بین اروپا و کانادا و آمریکا، گروه های چپ و رادیکال مخالف سیاست های کشورهای غربی و… را در بر می گرفت. علی رغم تقلاهای پلیس برای محدود کردن اعتراضات و انتقال به مراکز دیگر، هزاران نفر از مخالفان این نشست عمدتاً جریانات چپ از مدتی قبل وارد هامبورگ شده و در مناطق مختلف نزدیک به محل برگزاری این نشست، نشست های اعتراضی و تظاهرات برگزار کردند.
از روز چهارشنبه که سران دولت ها وارد هامبورگ شدند، تظاهرات ها همزمان در مناطق مختلف آغاز شد. روز چهارشنبه همزمان با ورود رئیس دولت چین به هامبورگ چندین تظاهرات در جریان بود. تظاهرکنندگان چین را به نقض حقوق بشر متهم کرده و این کشور را یکی از عاملان اصلی گسترش آلودگی هوا در جهان نامیدند. تظاهرات بزرگ دیگری علیه نشست در جریان بود که پلیس به آن حمله کرده و ده‌ها نفر دستگیر شدند.
لازم به توضیح است، علاوه بر برنامه های اعتراضی اعلام شده یک نشست موازی نیز از طرف سازمان های مدافع حقوق انسانی، محیط زیست، عدالت و برابری برای همه فراخوان داده شده بود. در این نشست صدها نفر از فعالان مبارزات اجتماع، سیاسی، کارگری، ضد سرمایه داری، سازمان های زنان، حقوق بشری و سازمان های مدافع پناهندگی و… شرکت داشتند که در آخر هفته پیرامون مسائل و موضوعات مهم جهان امروز و راه های مقابله با سیاست های ضد انسانی کشورهای بزرگ، به بحث و گفتگو پرداختند.
منتقدان گروه 20 این بار هم فضایی متفاوت ایجاد کردند، تا نشان دهند آن طور هم که رسانه ها وانمود می کنند، از تصمیم هایی که کشورهای گروه 20 اتخاذ می کنند، راضی نیستند. معترضان مردمی به شکل های مختلف اعتراض خود را به شرکت کنندگان در اجلاس گروه 20 در قالب تظاهرات دسته جمعی گرفته یا اقدامات نمادین نشان دادند. در بعضی موارد مثل هامبورگ برخورد پلیس با معترضان به خشونت انجامید و نیروهای پلیس مجبور شدند برای مقابله با اعتراض ها از خودروهای آب پاش استفاده کنند.
اعتراض ها در هامبورگ، در لحظه آغاز نشست به اندازه ای شدت گرفت که وولفگانگ شایبله، وزیر دارایی آلمان نتوانست به موقع خود را به محل اجلاس برساند. عمده اعتراض تجمع کنندگان مسائل محیط زیست بود که بعد از اعلام ترامپ به خروج از معاهده زیست محیطی پاریس، شدت گرفته است. معترضان می خواهند تا کشورها تعهد بیش تر و ملموس تری نسبت به محیط زیست داشته باشند و واقعا زمین را جایی برای زندگی مردم و نوع بشر بدانند. چیزی که حداقل در آمریکا، گوش شنوایی ندارد.
سیاست های گروه 20 همان سیاست های گروه 7 می باشد. سیاست هایی که جهانی سازی، غارت و چپاول مواد اولیه و استثمار و سرکوب و فقر و فلاکت تمام عیار را در بیش از یک صد کشور جهان تحمیل کرده است. سیاست هایی که از یک طرف میلیون ها کارگر را به بهانه سود آوری سرمایه و تکنیک از کار بیکار می کند، فعالین کارگری و مبارزات کارگران و مردم برای رهایی از شر سرمایه داری را سرکوب می کند، با صدور سلاح و حمایت از رژیم های دیکتاتور و سرکوب گر، بخش بزرگی از جهان را تبدیل به میدان جنگ کرده است.
سیاست هایی که با حمایت از ضد انسانی ترین رژیم های سرمایه داری، احزاب و دار و دسته های جنگ طلب را به جان و زندگی مردم انداخته است. نشست گروه ۲۰ در عین حال تلاش ها و تقلاهای قطب های مختلف و قدرت های نظامی می باشد، که درصدد تغییر جغرافیای سیاسی و اقتصادی جهان برای تقسیم مجدد جهان بین این قطب ها می باشند . سیاست هایی که درصدد پاسخ گویی به نیازهای سرمایه داری بی‌افق عصر ترامپیسم می باشد.
مخالفت های مردمی با این سیاست ها، نه گفتن به تصمیات اتخاذ شده در نشست های گذشته و مبارزه علیه این سیاست های خانمان برانداز سرمایه داری است. مخالفت و مبارزه علیه گروه 20 و سایر نهاد های قدرت سرمایه داری، مدت هاست تبدیل به یک مبارزه جهانی شده است. سران دولت ها و کشورهای بزرگ سرمایه داری و شرکایشان هر کجا که ظاهر می شوند، هدف اعتراض و مبارزه مردم آزادی خواه و برابری طلب قرار می گیرند. هامبورگ شاهد بخش‌هایی از این مبارزه مردم علیه همه سیاست های قدرت های بزرگ سرمایه داری بود که عامل و بانی همه مصائب و مشکلات امروزی بشر، می باشند.
نظرات(۰ دیدگاه)