آیا اردوغان از آمریکا دست خالی بازگشت؟

ترکیه با بمباران 25 آوریل مواضع پ ک ک در منطقه سنجار در شمال عراق و قره چوک در شمال سوریه وضعیت خاصی را ایجاد کرد. اردوغان با تاکید بر اینکه “ممکن است یک شب به طور غیر منتظره به انها حمله کنیم”به امکان انجام عملیات نظامی علیه سنجار و کانتون کردنشین کوبانی و جزیره در سوریه اشاره کرد و تلاش کرد تا قدرت قانع کننده خود را افزایش افزایش دهد. آنکارا تلاش کرد تا نشان دهد که این قدرت را دارد اقدام یکجانبه علیه این دو استان کردنشین سوریه و سنجار انجام دهد. اما با توجه به موضع مهم دولت ترامپ، آنکارا ابتکار عمل برای انجام عملیات زمینی و یا حملات هوایی بیشتر را ندارد.

بازدید اردوغان از کاخ سفید به مدت 23 دقیقه طول کشید و مترجمانی نیز در دیدار وی با ترامپ حضور داشتند. پس از آن آنها در یک نشست 20 دقیقه ای با مطبوعات حضور داشتند که در آن دو رئیس جمهور سخنرانی های کوتاهی داشتند و هیچ پرسش و پاسخی صورت نگفت. ناهار دو طرف 90 دقیقه طول کشید که اردوغان و هیئت هشت نفره همراه وی و ترامپ به همراه تیم شش نفره خود در آن حضور داشتند.

آیا همه از نتیجه این دیدار راضی بودند؟

هیئت ترکیه خشنود به آنکارا برنگشت. هیچ کس نمی تواند ادعا کند که تیم ترکیه در شرایطی به کشور برگشت که آنچه را که می خواست از اولین دیدار چهره به چهره خود با تیم ترامپ بدست آورد.

اگرچه ترامپ چند روز قبل از ورود اردوغان به واشنگتن اجازه تحویل سلاح بهYPG را تایید کرده بود، رئیس جمهور ترکیه نه سفر خود را به تعویق انداخت و نه آن را لغو کرد و نشان داد که برای وی بسیار مهم است که بتواند در کاخ سفید با ترامپ عکس بگیرد. هدف اصلی اردوغان این بود که ترامپ با لبخند از وی در کاخ سفید استقبال کند. او به این هدف دست پیدا کرد.

پس مقامات ترکیه و آمریکا از این نشست چه دستاوردی داشتند؟

آنکارا فهمید که ایالات متحده به اتحاد خود با YPG در عملیات رقه، که به احتمال زیاد حداقل یک سال طول خواهد کشید ادامه خواهد داد و این که طرف آمریکایی مصمم است در مبارزه علیه دولت اسلامی (داعش) YPG رامسلح کند. پس آنکارا در ازای دوری گرفتن از کانتون کوبانی و جزیره – که جنگجویان کرد به دلیل حضور در جبهه جنگ رقه به مدت حداقل یک سال در آنجا حضور نخواهند داشت – در مقابل حفظ فاصله خود با سنجار، در مقابل قطع نکردن خطوط اصلی ارتباط YPG و عدم حمله به آنها از مرزهای ترکیه با استفاده از حملات توپخانه ای دوربرد، در آمریکا به چه چیزی دست پیدا کرد؟

ترامپ به این سوال پاسخ نداد و به طور خلاصه در بیانیه خود گفت که ایالات متحده هنوز هم پ ک ک را یک سازمان تروریستی می داند. زمانی که مسئله رابطه با پ ک ک و YPG است این روایت ایالات متحده صادقانه نیست. شاید این رویکرد ایالات متحده آمریکا به این دلیل است که مؤکدا می خواهد بگوید که واشنگتن YPG را بخشی از پ ک ک نمی داند و در نتیجه ممکن است به آنکارا پیشنهاد همکاری بیشتر برای جنگ در شمال عراق را ارائه کرده باشد.

ممکن است ایالات متحده آمریکا اطلاعات بیشتری از مناطق کردنشین اواشین- بایسان، زاپ و خواکورک در مرز ترکیه و عراق و کوه های قندیل که مقر اصلی پ ک ک در آنجا قرار دارد را در اختیار ترکیه قرار دهد. حتی ممکن است واشنگتن نسبت به عملیات زمینی مرزی ترکیه در این مناطق چراغ سبز نشان دهد.

علاوه بر این، حتی ممکن است دولت ترامپ به ترکیه پیشنهاد فروش سیستم های تسلیحاتی مهمی را به آنکارا داده باشد که قادر به خرید آنها نباشد چرا که کنگره آمریکا مانع انجام چنین معاملاتی شده است. ترکیه از سال 2008 مشکلات زیادی برای خرید هواپیماهای بدون سرنشین (پهپاد) پردیتر، هلیکوپترهایS-70 سیکورسکی و بمب های هدایت شونده همچون MK-82، MK-84 و سنگر شکنBLU-109 داشته است.

ترکیه برای دستیابی به این مهمات با مشکل مواجه بوده است چرا که در عملیات اخیر علیه پ ک ک به شدت از آنها استفاده کرده است.

افرادی که به شرط ناشناس ماندن با المانیتور مصاحبه کردند گفتند آنکارا می خواهد لنزهای نوری و قطعات یدکی ای که در ترکیه تولید نمی شوند و برای تولید پهپاد پیشرفته مورد نیاز هستند را از آمریکا خریداری کند.

همچنین ترکیه درخواست سه ناوچه کلاس الیور هازارد پری که توانایی حمل موشک های هدایت شونده را دارند و یک قایق یدک کش را داده است. قرار است دو ناوچه کلاس پری نیروی دریایی ایالات متحده، یو اس اس هالیبرتون و یو اس اس ثاچ تحت یک مصوبه انتقال نیروی دریایی ایالات متحده – که در سال 2012 به کنگره ارائه شد- به ترکیه ارسال شوند. با این حال، مجلس سنا این مصوبه را تصویب نکرد. احتمالا ترامپ وعده داده باشد که در این راستا تلاش کند.

همچنین ممکن است ترامپ قول داده باشد که در عملیات رقه نگرانی ها و خواسته های ترکیه را در نظر بگیرد؛ یا آنکارا به طور کامل در جریان تمامی سلاح هایی قرار خواهد گرفت که به YPG داده می شود؛ اینکه پس از این عملیات هیچ واحدی از YPG در داخل و اطراف شهر رقه حضور نخواهد داشت و اینکه احتمالا برخی از عناصر نیروهای ویژه ترکیه بتوانند بر عملیات زمینی آزاد سازی رقه نظارت کنند. همچنین ترکیه از ایلات متحده انتظار داشت وعده راه اندازی یک مرکز در آنکارا را به ترکیه بدهد تا این کشور در زمان واقعی از جریان مراحل این عملیات مطلع باشد.

طرف ترک همچنین از ایالات متحده انتظار دارد، برای مهار ایران در سوریه، عراق و منطقه، وعده همکاری نزدیک تر به آنکارا بدهد

به طور خلاصه، سفر اردوغان به ایالات متحده و دیدار وی با ترامپ ممکن است به طور موقت تنش میان واشنگتن و آنکارا را کاهش داده باشد اما “همزیستی در وضعیت بحران” احتمالا همچنان وجود خواهد داشت. نه آنکارا و نه واشنگتن ار نتیجه این دیدار راضی نبودند. کلاف سر در گم رقه حل نشد، اما دو طرف پل های خود را خراب نکردند. واگرایی بین دو پایتخت ادامه دارد، اما تلاش هایی برای به حداقل رساندن احساسات منفی صورت گرفت. بدون شک این همزیستی میان ترکیه و ایالات متحده همه بازیگران منطقه، از جمله پ ک ک و YPG را تحت تاثیر قرار خواهد داد.