آپارتاید رفتاری حکومت محلی هرات!

هنوز از یاد نبرده ایم که مولوی مجیب الرحمن انصاری تمام نظام سیاسی موجود را زیر سوال برده و خدمتگذاران آن اعم از اردو، پلیس و کارمندان عالی رتبه و ساده ای ملکی را کافر خواند و مستحق قتل و کشتار قلمداد کرده است. این مولوی غیر مسئول و افراد مسلح او که در هرات برای خود حکومتی جداگانه دارند و همواره به تحریک جنگ مذهبی و قومی پرداخته و موجب بی ثباتی و نا امنی در هرات شده اند، از سوی حکومت محلی نادیده گرفته میشود.
اما واکنش نسبت به یک فرد هزاره که ظاهراً فرد مسلح غیر مسئول از سوی حکومت اعلان شده بسیار متفاوت است. دولت محلی با تانگ و نفربر و لنجر بر محلات مسکونی هجوم برده، بدون رعایت حقوق مردم ملکی به تخریب خانه ها و اماکن آنان پرداخته است و مردم بی گناه را به گلوله بسته است.

حال سوال این است که چه فرقی بین مولوی انصاری و حبیب غوریانی در قانون شکنی است، که یکی با این همه خشونت و کشتار از سوی ولایت و شخص والی مواجه می شود، ولی دیگری نه تنها مورد تعقیب قرار نمی گیرد، که حتی مورد تشویق حکومت نیز می باشد؟ آیا این رفتار حکومت محلی یک نوع آپارتاید قومی و سیاسی نیست؟ در هرات قومندانان مسلح غیر مسئول کم نیستند که هرکدام برای خود حکومتی دارند، نظامیان تا به دندان مسلح دارند و زندان دارند و دست شان در قتل، غارت و چپاول جان و مال شهروندان آغشته است مثل مولوی انصاری داعشی و وهابی و طالبان مسلح، اما از سوی دولت محلی و همچنان دولت مرکزی اصلاً پیگیری نمی شود، ولی یک هزاره گیرم که غیر مسئول بوده باشد، آیا لازم بود تا این همه خشونت و کشتار صورت گیرد و خانه های مردم مورد تاخت و تاز پلیس و نظامیان دولتی قرار گیرد؟.اگر لازم بوده، پس چرا بر علیه مولوی انصاری و دیگر افراد مسلح غیر مسئول نیز چنین اقدامی نمی شود. آنها که هم جنایت شان بیشتر است و هم دشمن صریح و آشکار نظام و وحدت ملی مردم و شهروندان این کشور هستند. پس چرا یک کمی از آنها زهر چشم گرفته نمی شود که ضعیف تر همه با چنین خشونتی مواجه می شود؟

احمدی رشاد