آمریکا مسیرهای جدیدی برای تدارکات نیروهایش در افغانستان را بررسی می کند

زلمی خلیلزاد سفیر پیشین امریکا در افغانستان گفته‌است که این کشور در حال بررسی راه‌های جایگزین برای تدارکات نیروهایش در افغانستان است تا وابستگی به پاکستان را کاهش دهد.

او در گفت‌وگوی ویژه با روزنامه تریبیون هند گفته‌است که اگر پاکستان رفتار دوگانه‌اش را در مبارزه با تروریسم تغییر ندهد، واشنگتن گزینه‌های مختلفی برای وارد کردن فشار بیشتر براسلام آباد در اختیار دارد. از جمله، قرار دادن پاکستان در لیست کشورهای حامی تروریزم.

بعد از توییت ترامپ در اوایل سال نو میلادی رابطه‌ی ایالات متحده و پاکستان وارد فاز جدیدی از شکنندگی و تنزل شد. رییس‌جمهور ایالات متحده پاکستان را به فریب‌کاری در مبارزه با تروریسم، منتشر کرد. در پی این توییت، ایالات متحده یک‌سری اقداماتی را روی دست گرفت که به‌وضوح نشان می‌دهد که چگونه دولت ترمپ پاکستان را نه به‌عنوان یک دوست ناقص، بلکه بیشتر از آن به‌عنوان یک دشمن زرنگ می‌بیند.

اقدامات جدید ایالات متحده، شامل تعلیق کمک‌های امنیتی امریکا به پاکستان می‌شود. این کمک‌های امنیتی شامل ۲۵۵ میلیون دالر کمک در چوکات تامین مالی نظامی خارجی و ۹۰۰ میلیون دالر در چوکات صندوق وجهی حمایت از ائتلاف می‌شود.

امریکا از سال ۲۰۰۲ تاکنون بیش از ۳۳ میلیارد دالر کمک‌های نظامی و غیرنظامی به پاکستان پرداخت کرده است. که شامل حدود ۲۱ میلیارد دالر -۴.۱ میلیارد در چوکات تامین مالی نظامی خارجی و نزدیک به ۱۵ میلیارد دالر از صندوق وجهی حمایت از ائتلاف- کمک نظامی می‌شود.

از سال ۲۰۰۱، ایالات متحده به‌صورت ناخوشایندی به استفاده از مسیرهای هوایی و زمینی پاکستان برای انتقال تجهیزات مرگبار و غیرمرگبار به‌منظور حمایت از اقدامات خود در جنگ افغانستان، وابسته شده است.

پاکستان در بدل هر کامیون باری که از بندر کراچی به افغانستان کالا و تجهیزات انتقال می‌دهد، بین ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ دالر دریافت می‌کند. در عین‌حال، ایالات متحده در بدل استفاده از فضای هوایی پاکستان برای پروازهای نظامی ایالات متحده، پاکستان را هم از طریق صندوق وجهی کمک به ائتلاف و هم از طریق کمک‌های مستقیم نظامی امریکا به این کشور، پاداش داده است.

با این‌حال، در غیبت مسیرهای جایگزین ارزان‌تر، کوتاه‌تر و قابل قبول، وابستگی ایالات متحده به مسیرهای تامیناتی پاکستان، برای اسلام‌آباد اهرم فشار قدرت‌مندی را فراهم کرده است. موارد گذشته نشان می‌دهد که پاکستان در مواقع متعددی با مسدود کردن راه‌های حمل‌‌ونقل به افغانستان، از این اهرم فشار استفاده کرده است.

جایگزین پرهزینه‌تر برای مسیرهای پاکستانی، شبکه‌ی راه‌های مواصلاتی چندشاخه‌یی زمینی، دریایی و راه‌آهن است که در سال ۲۰۰۸ ایجاد شده و از طریق کشورهای آسیای میانه و روسیه عبور و افغانستان را به بنادر بالتیک و دریای خزر وصل می‌کند. با این‌حال، با وجودی‌که ایالات متحده قبلا از این مسیر ترانزیتی یک‌طرفه استفاده کرده، اما تنش‌ بین ایالات متحده و روسیه دسترسی امریکا به این مسیر را تا حدودی پیچیده کرده است.