کشتار؛ از شریفانه تا سبوعانه

کشتار‌های مردم به صورت بی‌رحمانه، قتل‌عام‌های کودکان به گونه سبوعانه، تحمیل رنج، آلام، قحطی و گرسنگی، به غیر نظامیان در مخاصمات مسلحانه، در دنیای کنونی، از منظر کشورها بزرگ و بازیگران مهم بین المللی در نفس خود، فاقد وصف است، فاقد رنگ است و فاقد بو است.

در ابتدا، نمی‌توان آن را متصف به یکی از اوصاف خوبی یا بدی کرد. باید دید، عامل کشتار، چه کسانی و چه کشورهای می‌باشند و چقدر پول و امکانات دارند و منافع قدرت‌های بزرگ، در این معادله خونین چه جایگاهی دارد. آنگاه است که می‌توان کشتار را توصیف کرد. و به سنجش ویرانی و دردناکی یا فقدان آن پرداخت؛ اگر عامل کشتار، دارای پول‌های هنگفت باشند، سرمایه‌های افسانه‌ای داشته باشند، و منافع کشورهای یاد شده را تأمین کنند؛ آنگاه این کشتار نه تنها بد نیست، که نجیبانه، شریفانه و در راستای مبارزه با تروریسم است؛ حتا اگر در قالب تجاوز به کشور دیگری باشد؛ اما اگر عین عمل یا به میزان کمتر از آن، از سوی کشور یا کشورهای دیگری صورت گیرند، که در دسته‌بندی‌های سیاسی بین المللی، به اردوگاه دیگر تعلق  داشته باشند و پولی هم در بساط نداشته باشند، آنگاه، این کشتار، سبوعانه و اهریمنانه است، حتا اگر در راستای جنگ مستقیم با تروریسم و دفاع از تمام ارضی خود باشد.

کشتار غیر نظامیان از سوی هر جبهه و کشوری که صورت گیرد، جنایت نا بخشودنی است؛ اما باید به یاد داشت که با برخورد دوگانه در قبال جنگ، کشتار، تروریسیم و در رابطه با حقوق بشر، کرامت انسان تضمین نمی‌شود، حقوق او تامین نمی‌گردد و جهان هرگز امن‌تر نخواهد شد.

داکتر سید جواد سجادی