جهالت جنگ‌آفرین

زمانی که تر‌ی جونز کشیشِ سبیل کلفت(بروتی) در فلوریدا، تهدید کرد که قرآن را می‌سوزاند و سپس در سال 2011 به تهدید خود جامه عمل پوشانید، هیچ‌ کشور اسلامی به اندازه افغانستان درتب‌وتاپ نبود. هر روز تظاهرات و تجمعاتی علیه آن عمل، برپا می‌شد و عده‌ای خشم خود را ابراز می‌کردند.

شدیدترین واکنش در مزار شریف نشان داده شد که جنود جهل، به دفتر سازمان ملل حمله کردند، آن را آتش زدند و 12 نفر را کشتند. به‌بهانه عمل جاهلانه یک فرد در امریکا، حمله کردن به دفتر سازمان ملل در مزارشریف، کار بلاهت‌آمیزی بود که می‌توانست فقط از افراد  خشک‌مغز سرزنند و تنها در سرزمینی به نام افغانستان به وقوع بپیوندد.

اینک در داخل این جغرافیا، در خانه خدا، قرآن را می‌سوزاند و بر روی آن انسان‌های بیگناه را سر می‎‌برند؛ اما خشم و خروشی نسبت به این عمل شنیع و انزجارآور، به چشم نمی‌خورد.

گویا از منظر افراط‌گرایان غدار و قشری‌گرایان ریاکار، مسجد مکانی است و قرآن کتابی است که فقط دیگران باید به آن احترام بگذارند؛ ولی خود حق‌دارند، هر عمل شرم‌آوری را که بخواهند آنجام دهند. این چیزی جز بلاهت و سفاهت نیست. آنان در حقیقت قرآن، اسلام و جهاد را در خدمت جهالت درآورده‌‌اند و در سایه این مفاهیم، می‌خواهند جاهلیت و بربریت را بسط دهند. در نتیجه مشکل ما جنگ نیست، جهالت است که ابعاد بسیار وسیع‌تر و ریشه‌دارتری، از جنگ دارد و هر روز به‌بهانه‌ای معضل می‌آفریند و بحران خلق می‌کند که تنها بخشی از آن، جنگ و خشونت است.

داکتر سید جواد سجادی