کشورتان را با سومالی و سودان مقایسه نکنید!

  • انتشار: ۳۰ قوس ۱۳۹۸
  • سرویس: تیتر 2دیدگاه
  • شناسه مطلب: 72546
سومالی

کشورتان را با سومالی و سودان مقایسه نکنید. آرمانهای بزرگ را در سرتان پرورش دهید.

۱ ـ یکی از بدبختی های افغانستان، بویژه در شهر ها، بد رفتاری مامورین امنیتی و پولیس با شهروندان، بویژه شهروندان فقیر و کارگران تهیدست است. امروز دادگاهی در پاریس یکی از نیروهای امنیتی را که در تظاهرات “جلیقه زردها” به صورت یکی از تظاهر کنندگان یک سیلی خفیف زده بود به ۴ ماه زندان تعذیری محکوم نمود. در همین روز یک عضو دیگر امنیتی را که در جریان تظاهرات از بس زیر سنگ باران تظاهر کنندگان رادیکال و متمایل به خشونت قرار گرفته بود که خود وی نیز یک سنگی را از زمین برداشته بود و بسوی آنها پرتاب نموده بود، بدون آنکه سنگ به کسی بخورد، به ۳ ماه زندان محکوم شد. این پرنسیپ اصل است : نیروهای امنیتی برای حفظ نظم عامه و محافظت شهروندان است و نباید این اصل را حتا در شرایط سخت فراموش کند.

۲ ـ از مدتی است که فرانسه شاهد تظاهرات میلیونی و اعتصابات بزرگ است. کارگران و کارمندان مخالف قانون جدید بازنشستگی میباشند که سن باز نشستگی را از ۶۲ سال به ۶۴ سال بالا میبرد و برخی مواد دیگر. دیروز وزیری که مدیریت این قانون را در اختیار داشت و در این مورد از لیاقت و شایستگی هم برخوردار بود، استعفا نمود. چرا ؟ رسانه ها کشف نموده بودند که وی یک فراموش نموده بود مقداری از درآمد خود را ( که پول مهمی نبوده) به اداره مالیات اطلاع بدهد و بویژه که در چند شرکت بطور مجانی مشاور بوده. چنین چیزی تضاد منافع عامه را با منافع خصوصی ایجاد میکند. “اداره عالی شفافیت حیات عامه” تصمیم گرفته که او را دادگاهی کند. امروز اطلاع حاصل نمودیم که وزیر کار فرانسه که چندی قبل بطور رضاکار، بدون معاش، در کمیته برگذاری سالیانه کنفرانس داوس در سویس عضویت یافته بود و آنرا به “اداره عالی شفافیت حیات عامه” اطلاع داده بود، مطابق همان پرنسیپ عدم تضاد میان منافع عامه و منافع خصوصی، از ای بنیاد استعفا نمود.

خوب حالا شما در حکومت وحدت ملی و بخصوص در میان دوستان اشرف غنی نگاه کنید که هم معاش وزارت، سناتوری، مشاورت غنی را میگیرند، هم کرایه منازل و مصرف دسترخوان شان از بیت المال پرداخته میشود و هم اجیران سازمانهای امریکا ، قانونی و یا غیر قانونی (به قانون امریکا) میباشند.

راستش از دولتهای فاسد و غیر مردمی انتظاری نیست. انتظار از جوانان، از سازمانهای مدنی، از رسانه های آزاد و حتا از آنهایی که در برابر مشکلات وطن را ترک کردند و به قوم و قوم پرستی، حتا شکل فاشیستی آن توسط یکی از نزدیکان غنی، مصروف اند، میباشد که در مورد آنچه که به حیات عمومی مردم ارتباط دارد خاموش ننشینند.

نویسنده: کریم پاکزاد

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟