چرا ما باید شرمنده باشیم؟!

  • انتشار: ۱۴ قوس ۱۳۹۸
  • سرویس: تیتر 2دیدگاه
  • شناسه مطلب: 71811
خیر ژاپنی که در افغانستان کشته شد

انسان های شایسته زیادی، در این سرزمین، به دست انسان نماهای شقی، به خاک و خون کشیده شدند.

مرگ این میهمان جاپانی که اکنون صاحب خانه بود، هر چند که تاسف بار است، اما رنج مرگ او، هرگز عمیق تر از هزاران انسان شایسته دیگری که به دست تروریست ها کشته شده اند، نیست.

من هم از مرگ انسان خدومی (بر اساس آنچه که اهالی فضای مجازی گفته اند) چون او اندوهناکم، اما تروریست ها، هزاران آدم مفید دیگر را نیز در این سرزمین از پای در آورده اند.

اینکه عده ای، اکنون به خاطر مرگ این میهمان، خود را شرمنده و خجل میدانند، برای من چندان قابل درک نیست.

او، به دست انسان های بدی کشته شده که خود ما نیز، هر لحظه ممکن است در دام آنها گرفتار شویم، و هدف بعدی آنها باشیم.

پس همه ما ها و این کاکای جاپانی، در یک طرف جوی هستیم، و علی القاعده نباید شرمنده او باشیم.

ما در میهمان نوازی و قدرشناسی از او کوتاهی نکرده ایم.
ما می‌دانیم و می فهمیم که کسی که خدمتی به ما یا هر انسان دیگری میکند، ارجمند است.
ما او و هر انسان خدمتگذاری را دوست داریم و دوست خواهیم داشت. پس نباید شرمنده کسی باشیم.
بلکه آن که باید شرمنده باشد، کسی است که از ما نیست، و در آن طرف جوی، میل تفنگش را بسوی همه ما نشانه رفته.

البته، ما در یک مورد باید شرمنده باشیم و آن اینکه فریب بزرگ دنیای غرب در مبارزه با تروریزم را خوردیم، و سکان مبارزه با تروریست ها را به دست کسانی دادیم که اکنون میخواهند همین تروریست ها بر ما حاکم کنند.

ما شرمنده ایم که اجازه میدهیم کسان دیگری، تروریست ها را بر ما تحمیل کنند.

نویسنده: سید احمد موسوی مبلغ

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟