چرا صدای آسیب دیدگان را کسی شنوا نیست؟

  • انتشار: ۱۶ حوت ۱۳۹۹
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 107993

ملیشه های حکومتی به سرسپردگی وحیدقتالی درهرات خانه های مردم را تاراج کردند و فجیع تر آن که اسیران را پس از اسارت با ضرب گلوله کشتند! نهادهای عدلی و قضایی و مدنی و حقوق بشری کجایند؟ کجایند روشنفکران و قلم بدستان و ماستران و داکتران و حقوقدانان و شاعران و سخن سرایانی که همواره در وصف مدنیت و عدالت و جمهوریت قلم و بیان شان کوتاهی نداشت اما اینک در برابر قربانیان مظلوم کارگر در سرخ رود و فاجعه تلخ هرات قلم وبیان و احساس شان خشکیده است؟ حتما لزوم دید اقتضا نمی کند!

بیش از ۲۴ ساعت از فاجعه ضدبشری گذشته هیچ صدایی و دادخواهی بلند نشده است؟ در کشتارسرخ رود و تهاجم ملیشه های حکومتی نقض آشکار حقوق بشری و حقوق بشردوستانه صورت گرفته است! حبیب الله غوریانی اگرمجرم است مردم بی دفاع و آسیب دیده جرم شان چیست؟ چون به قوم و ملیت محروم تعلق دارند؟ این مردم برای نظام سیاسی و ارزش های دموکراسی و ارزش های حقوق بشر خون دادند! بروید قبرستان شان را ببینید که بیشترین شهدا را در هرات این مردم داده اند؟

ای دادبیداد از محرومیت! امان از تنگنای روزگار نامروت و عدالت کُش! براستی که حق با “زور” است و “”ترازوی عدالت” هم به طرف زور سنگینی می کند.

عبدالشکور اخلاقی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟