چرا ز غیر شکایت کنیم که همچو حباب/ همیشه خانه خرابِ هواى خویشتن ایم
- انتشار: ۱۱ سنبله ۱۳۹۹
- سرویس: دیدگاهسیاست
- شناسه مطلب: 93835
اینکه داکتر عبدالله از تکروى، انحصار طلبى و بدقولى رقیب سیاسى اش غنى به کرزى و سیاف، بعنوان گرانتور هاى توافقنامه دو تیم، مراجعه و شکوه مى نماید، خوش باورى او را برملا میکند.
یادم است که داکتر عبدالله، بعد از امضاى توافقنامه، رو به کرزى و سیاف نموده، گفت: امیدوارم اینبار کار ها بخوبى پیش برود تا نیاز نیافتد، بزرگان را زحمت دهیم. و حالا همان روز است.
اما داکتر عبدالله باید میدانست که اگر خان قبیله درانى و فقیه پغمان، نسبت به وى نظر نیک و حسن نیت میداشتند، غنى را بر او ترجیح نمیدادند و با میانجیگرى هاى مغرضانه او را یکبار دیگر وادار به انصراف از تحلیفش بر قرآن و در برابر مردم نمى نمودند.
کرزى احسانمند همتبار غلجایى اش است. بنابر لطف غنى است که او در ارگ مسکن گزین است، میدان هوایى کابل را بنامش کرده و سالانه ۴٠٠ میلیون افغانى هزینه وى را از بودیجه دولت پرداخت میکند.
سیاف نیز از لطف غنى در حکومت سهم دارد. از برکت معامله با غنى است که وزارت دفاع و ریاست مجلس سنا و چند کرسى دیگرِ ولایت و ولسوالى و ریاست و وکالت و سفارت به او اختصاص داده شده. اسناد و قباله هاى زمین هاى غصبى پوهنتون دعوت و سر کوتل و جاهاى دیگر، اجراء شده و در هر مجلس و محفل بزرگ، در صدر مى نشیند و قدر مى بیند.
داکتر عبدالله چه امتیازى به این دو مبارک داده که انتظار حمایت سیاسى و پشتیبانى را از آنها دارد؟چه چیزى در اختیار دارد که روى آن معامله کند که دم چشم شانرا بگیرد؟
دنیاى سیاست، عرصه بده بستان هاى سیاسى و معاملات پایاپاى نقدى است، نه پهنه اخلاقیات و خاطرات دوران حکومت اسلامى و اندیوالى هاى مقاومت.
کرزى و سیاف قسم خورده اند، تا نفس در تن داشته باشند، از سیاست و قدرت کنار نمى کشند. طعم وسوسه انگیز قدرت و دنیاى دل انگیز سیاست چنان دلفریب است که بسیارى ایمان و تقوا و ارزش ها را در پایش ذبح نموده اند.
سیاستمدارى که قواعد بازى را نداند یا رعایت نکند، از نقاط قوت خود و ضعف حریفانش استفاده نتواند، براى خود فرصت و به رقبایش چالش خلق نکند، و ابتکار ایجاد موج و توان موج سوارى را نداشته باشد، بساحل عزلت و انزوا پرت میشود. و به اصطلاح مامورین دولتى به احتیاط غیر فعال سوق میشود.
محمد عارف منصوری
نظرات(۰ دیدگاه)