چرا ترس از مسجد؟

طرح جدید وزارت معارف مبنی بر انتقال صنوف ابتدایی به مساجد با حساسیت و برخورد منفی بخش زیادی از کاربرهای فضای مجازی روبرو شد با توجه به اینکه مسجد مبدآ و مرکز تعالیم اسلامی بوده/هست و از تریبون مسجد برای نشر و اشاعه اندیشه های اسلامی استفاده بعمل می آید این سوال باید در اذهان خلق شود که چرا ملت و جامعه مسلمان با این طرح که منطبق با خواستهای دینی میباشد اظهار مخالفت می نمایند!؟

دور نرویم همین طالبان که اکنون با نمایش و تظاهر تهجد دست به تحجر، ددمنشی و خونریزی زده و کشور ما را به آشفته بازاری از بدامنی و بداخلاقی مبدل ساخته اند از همین مساجد برخواسته اند، نیروهای فکری و تبلیغاتی طالبان همه طلاب مساجد بوده اند/استند و هم اکنون پتانشیل مبارزاتی و جنگی طالب از همین بخش سرچشمه میگیرد(از مساجد و مدارس پاکستان تا مساجد و مدارس دینی داخلی)!

حتی دانشکده شرعیات دانشگاه کابل که محیطی آکادمیک است و در سطح عالی تری از دانش اسلامی فعالیت دارد در سالهای اخیر نشان داد که با طالبان و داعش همسویی فکری ، ذهنی و ایدئولوژیکی دارند لذا هم جای سوال است و هم جای نگرانی!

سوال اینکه در مساجد چه چیزی به طلاب تعلیم داده میشود که بمرور زمان رابطه ذهنی و ایدئولوژیکی بین طلاب این مدارس و گروههای رادیکال اسلام گرا بوجود می آید؟

اما نگرانی این است که مسجد تاکنون در افغانستان نتوانسته رسالت درستی برای ترویج ارزشهای انسانی و اخلاقی داشته باشد بلکه برخلاف آن منشآ و منبع همه نابسامانی های کشور در بدو امر همین مساجد بوده است با این حساب به کسانی که بگونه تند از وزارت معارف و مسجدی ساختن تعلیم و تربیه آن انتقاد میکنند باید حق داده شود این مردم نگران فردا و آینده فرزندان و کشور خود هستند و باید هم نگران باشند!

علی رضایی