پرورش خرگوش در خانه و چند نکته کاربردی که باید بدانید!
- انتشار: ۳۰ جدی ۱۳۹۸
- سرویس: اطلس پلاس
- شناسه مطلب: 74877
قبل از آموزش راه های تولید و پرورش خرگوش در خانه ابتدا به معرفی این حیوان دوست داشتنی می‌پردازیم.
خرگوش:
این حیوان از تیره خرگوشان است و پستانداری گیاه خوار می‌باشد. اندام او شبیه به گربه است، گوش های دراز و لب‌هایی دارای شکاف دارد.
دست خرگوش از پایش کوتاهتر است. حرکت بسیار سریعی دارد. خرگوش ها انواع مختلفی دارند. در هر بار زایمان حدود ۶ تا ۸ بچه خرگوش به دنیا می‌آورند.
پرورش خرگوش در خانه
در ابتدا ویژگی های فیزیولوژیکی و کالبد شناسی خرگوش را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
سر (پرورش خرگوش در خانه)
مهمترین خصوصیت آناتومیکی یک حیوان در سر، گوش‌ها می‌باشد. قسمت خارجی گوش یعنی همان لاله گوش از خصوصیات برجسته خرگوش می‌باشد.
گوش های این حیوان علاوه بر شنوایی از لحاظ وجود شبکه های عروقی وسیع در زیر پوست این ناحیه از بدن، در تنظیم حرارت بدن خرگوش تأثیر مهمی دارند.
لاله های گوش بسیار نرم و حساسی دارند که نباید از آنها برای گرفتن او و یا مقید کردنش استفاده کرد.
چشم (پرورش خرگوش در خانه)
چشم های خرگوش نسبت به سر او از اندازه بزرگتری برخوردار هستند. زاویه دید خرگوش در حدود ۱۹۰ درجه است. مردمک چشم این حیوان اتساع زیادی دارد به همین دلیل حساسیت به نور در خرگوش ۸ برابر انسان است.
در این تیره از حیوانات پلک سوم به صورت قابل ملاحظه‌ای رشد دارد و در هنگام خواب از گوشه داخلی چشم حرکت کرده و سطح قرنیه را پوشش می‌دهد.
دندان (پرورش خرگوش در خانه)
دندان های خرگوش به صورت دائمی رشد می‌کنند. مثلا دندان های جلویی در یک سال بیشتر از ۱۰ سانتی متر قابل رشد است. لذا این امر باعث می شود که مشکلات دندانی از جمله بدشکل بودن دندان ها از مسائل متدوال در خرگوش‌ها باشد.
قفسه صدری (پرورش خرگوش در خانه)
حجم قفسه صدری خرگوش در قیاس با گنجایش محوطه کوچک‌تر است. قلب بسیار کوچکی دارد و بر خلاف دیگر پستانداران که دریچه دهلیزی-بطنی سمت راست سه لختی است، این دریچه در خرگوش دو لختی می‌باشد.
محوطه بطنی
روده های خرگوش ده برابر بدن او طول دارند و از نظر گنجایش بخش مهمی از آن را روده کور تشکیل می‌دهد. این روده باقی مانده هضم نشده غذایی پس از عبور از روده باریک را می‌پذیرد.
سپس به وسیله میکروفلوری که در روده کور قرار دارد غذاهای وارده تجزیه می‌شوند و ترکیبی بسیار غنی از ویتامین‌ها و پروتئین‌ها را در بدن خرگوش به وجود می‌آورد.
دیگر خصوصیات فیزیولوژی خرگوش
برای اینکه پرورش خرگوش در خانه را به طور موفق انجام دهیم باید از تمام خصوصیات فیزیولوژی و آناتومیک خرگوش مطلع باشیم.
خرگوش به طور غریزی رفتاری تحت عنوان مدفوع خواری دارد. این حیوان دو نوع مدفوع تولید می‌کند. یک نوع آن خمیری است و دیگری به صورت دانه ای می‌باشد.
نوع خمیری سرشار از ترکیبات ویتامینی و پروتئنی است و حیوان همین نوع دوم مدفوع خود را مورد تغذیه قرار می‌دهد. معمولا این عمل صبح زود انجام می‌شود.
بدین ترتیب که حیوان مدفوع را به طور مستقیم از مخرج خود می‌گیرد و استفاده می‌کند. اینگونه بخشی از نیاز بدنش به پروتئین و ویتامین تأمین می‌شود.
ادرار خرگوش از رنگ زرد روشن تا نارنجی پر رنگ، یا قهوه‌ای مایل به قرمز تغییر می‌کند. به دلیل جیره غذایی گیاهی دارای ph قلیایی حدود ۲/۸ است.
همین طور به دلیل وجود نمک‌های کربنات کلسیم،
منیزیم و فسفات آمونیم رنگ ادرار کدر است. و یکی از عواملی که تمیز کردن
قفس خرگوش را با مشکل مواجه می‌سازد رسوب همین ترکیبات بر میله های قفس است. درجه
حرارت طبیعی بدن خرگوش بین ۳۷ تا ۴/۳۹ درجه سانتی گراد می‌باشد.
تغذیه خرگوش
برای موفقیت در امر پرورش خرگوش در خانه خوب است که با تغذیه این حیوان و نحوه آن آشنا شویم.
مقدار مصرف غذا در خرگوش‌ها به طور میانگین در روز حدود ۵ گرم به ازای هر صد گرم از وزن بدن است. بهترین ماده غذایی برای خرگوش جیره های غذایی تجاری است.
این جیره غذایی ترکیباتی بر اساس نیاز حیوان دارند. اینها معمولا حاوی ۱۴ الی ۱۷ درصد پروتئین، ۱۲ تا ۲۲ درصد فیبر خام و ۲۱۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلو کالری انرژی هستند.
در کنار اینها هم می‌توان از سبزیجات مختلف نیز برای تغذیه خرگوش استفاده کرد. البته توجه به اینکه این سبزیجات فاسد شده و یا کپک زده نباشد را در اولیت قرار دهید.
این حیوان نشخوار کننده است و چون میکروفلور دستگاه گوارش خرگوش بسیار حساس است، باید تغییر در مواد غذایی او به آهستگی صورت گیرد.
هر گونه تغییر سریع و ناگهانی در محتویات تغذیه بخصوص استفاده از کربوهیدرات ها در جیره غذایی می‌تواند گوارش این حیوان را دچار مشکل کرده حتی سبب مرگ او شوند.
تولید مثل
در خرگوش های نا بالغ تعیین جنسیت کار مشکلی است و به تجربه نیاز دارد. شما برای کمک به خود در رابطه با پرورش خرگوش در خانه می‌توانید در این خصوص از یک دامپزشک کمک بگیرید.
یک خرگوش در حدود ۱۶ تا ۲۴ هفتگی به بلوغ می‌رسد. نژادهای کوچک خرگوش نسبت به نژادهای بزرگتر و همچنین ماده ها زودتر از نرها بلوغ را تجربه می‌کنند.
خرگوش ماده از سیکل اوستروس منظمی برخوردار نیست اما مرحله پذیرش جنسی در او طولانی است و حدود ۷ تا ۱۰ روز می‌باشد.
اگر جفت‌گیری انجام نگیرد ظرف ۱ الی ۲ روز از حالت پذیرش خارج شده و بعد از آن مجدد وارد مرحله پذیرش جنسی می‌شود.
خرگوش‌های ماده ای که به این مرحله وارد شده اند به دیگر خرگوش های ماده در قفس اجازه می‌دهند که بر پشتش بجهند. این یکی از نشانه هایی است که می‌توان تشخیص داد که کدام خرگوش آماده جفت گیری می‌باشد.
چند نکته مهم
خرگوش های نر و ماده باید به صورت جداگانه نگهداری شوند. و فقط در مرحله پذیرش جنسی خرگوش ماده برای مدت کوتاهی (حدود ۱۰ دقیقه) در قفس خرگوش نر گذاشته شود.
بارداری
طول مدت آبستنی خرگوش ۳۰ تا ۳۳ روز است. رشد پستان‌ها سریع بوده و این در طی هفته آخر آبستنی قابل مشاهده است. در روزهای آخر، خرگوش ماده شروع به ساخت لانه می‌کند و به کندن موهای ناحیه شکم خود اقدام می‌نماید.
بچه خرگوش ها معمولا صبح زود و در طی یک ساعت و یا کمتر به دنیا می‌آیند. مدت شیردهی نیز ۴ الی ۶ هفته می‌باشد. خرگوش مادر به طور معمول روزانه یک بار و آن هم صبح‌ها شیر می‌دهد.
تغذیه بچه خرگوش ها
با وجود فرمول های مختلفی برای تغذیه، یکی از ساده ترین آنها به این شرح است:
- ۲۴۰ سی‌سی شیر گاو
- ۱ عدد زرده تخم مرغ
- ۵ سی‌سی عسل
- ۵ سی‌سی مولتی ویتامین کودکان