وارثان اسلام اموی

  • انتشار: ۲ جوزا ۱۳۹۶
  • سرویس: اجتماعیدیدگاه
  • شناسه مطلب: 23069

اتفاقاتی که اخیراً در عربستان رخ داد، برخی را متعجب کرد و بعضی دیگر، آن را یک امر عادی در تسلسل اسلام اموی دانستند.

آن‌هایی که تعجب کردند، تا حدودی حق داشتند چون در گذشته تصور بر آن بود که عربستان ام‌القرای جهان اسلام است و هر کسی که بر این کشور حکومت کند، خادم حرمین الشریفین و یک مسلمان ناب است.

البته احتمال دارد که تاهنوز برخی به خاطر بی‌اطلاعی از وضعیت داخلی عربستان، به همین فکر باشند. عده دیگر که معتقدند حاکمان سعودی، همان وارثان اسلام اموی اند، نیز برای خود ادله و دلایلی دارند.

«جرج جرداق» مورخ و محقق شهیر لبنانی که مورد قبول تمام فرقه‌های اسلامی است، در صفحه 775 جلد دوم کتاب «الامام علی» درباره بنیانگذار دولت اموی مطلب جالبی دارد که آیینه تمام‌نمای وضعیت فعلی در عربستان سعودی است. او نوشته است: «بارزترین نمونه امویین برای نشان دادن صفات و روحیه بنی امیه، معاویه بن ابی سفیان است. ما وقتی که درباره او دقت کنیم، می‌بینیم که او از اخلاق اسلامی فاصله بسیار داشت. لباس ابریشمی می‌پوشید و در ظرف طلا و نقره غذا می‌خورد و هنگامی که ابو درداء به او گفت که از رسول خدا شنیدم، کسی که در ظرف طلا و نقره غذا بخورد، شکم او را از آتش جهنم پر می‌کنند، در پاسخ بدون هیچ ملاحظه‌ای گفت: اما من اشکالی در این کار نمی‌بینم.»

در حال حاضر نیز اگر از رهبر پیروان اسلام اموی یا به گفته برخی، خادم حرمین الشریفین پرسیده شود که پیامبر اسلام(ص) لمس بدن زن اجنبی را حرام می‌دانست و تو چگونه اقدام به این کار کردی؟ قطعاً در پاسخ خواهد گفت که من اشکالی در این کار نمی‌بینم.

خلفای اموی، تجمل پرستی و اسراف در بیت‌المال مسلمانان و سرزمین‌های اسلامی را جز برنامه خود قرار داده بودند و کارگزاران و مأموران آن‌ها نیز همین رویه را داشتند. این روش در تمام شئون دولت، در میان خاندان بنی امیه معمول شده بود.

«ابن خلدون» مورخ و جامعه شناس مسلمان که او نیز مورد قبول همه است، داستان‌های عجیب و غریبی از رفتار حاکمان بنی‌امیه نقل کرده است. او در کتاب «مقدمه» خود نمونه‌های زیادی از این داستان‌ها را ذکر کرده که به یک نمونه از آن اشاره می‌شود:

«حجاج بن یوسف برای آن که ختنه‌سوران با شکوه برای پسرش برپا کند، از ایرانیان درباره بزرگ‌ترین جشن‌هایی که دیده بودند، سوال کرد و آنان جشن‌های پر خرج و پرتجمل را که دیده بودند، برای او تعریف کردند. او هم به تقلید آن‌ها، چنان جشن با شکوهی برپا داشت» مقدمه ابن خلدون جلد2 صفحه 240 جالب است که حاکمان اموی، همه کارهای شان را بنام دین و خادمان حرمین‌الشریفین انجام می‌دادند و عده‌ای نیز باور کرده بودند. همان حربه‌ای که اکنون در دست حاکمان سعودی است و عده‌ای نیز آنان را به عنوان پیشوایان دینی و مذهبی و خادمین حرمین‌الشریفین پذیرفته اند.

محمد مرادی

نظرات(۱ دیدگاه)

نظر شما چیست؟