نقش پر رنگ داعش در پسا اتتخابات

تاخیر در نتیجه انتخابات در کنار مشکلات تخنیکی، مشکلات سیاسی نیز دارد، طراحان سناریوی بحران در افغانستان کوشیده اند تا وضعیت انتخاباتی را به صورتی ترسیم کنند که این انتخابات به یک بن بست مواجه شود.

با این وضعیت و تقابل دو تیم انتخاباتی احساس میشود که نتایج انتخابات در موازات با مذاکرات صلح با طالبان پیش میرود، طالبان با بسیاری از مواد مطروحه در نشست های میان طالبان و امریکایی ها موافقه کردند اما دو یا سه موضوعی است که طالبان اصرار دارند آن را نپذیرند، یکی از این قضایا ارتباط میگیرد به حضور داعش در افغانستان.

اما در هر صورت این پافشاری ها نتایجی در بر خواهد داشت و احتمال دارد سناریوی بحران در افغانستان زمانی تشدید گردد که انتخابات بعد از بهار 1399 به یک چالش خطرناک مبدل گردد، اینجاست که بحث حکومت ائتلافی یا حکومت موقت از سوی نهادهای داخلی و بین المللی بعنوان یک راه یافت جدید برای بیرون رفت از مشکلات سیاسی ارائه میگردد.

داعش آغازی بر ختم معضل انتخابات و مذاکرات صلح با طالبان است. از همین اکنون روسها با قرار دادن تسلیحات نظامی S300 تلاش دارند رویارویی با داعش را در منطقه در نظر داشته باشند. ترانزیت جنگ به آسیای میانه یکی از اولویت های مهم تجارت جنگ در سطح جهان است که مدیریت این جنگ در سال 2020 از مکانی به نام افغانستان و از مناطقی همچون شمال و جنوب غرب کشور تعیین میگردد.

طبعا تقابل داعش با فاطمیون شیعه مذهب در مرزهای ایران؛ جنگ داعش با نیروهای مرزی کشورهای آسیای میانه همچون تاجیکستان و ازبیکستان و ترکمنستان و نفوذ حساب شده در آن و ناامن ساختن مرزهای چین توسط داعش از فکتورهای اساسی خلق بحران در پس از 2020 است.

طبیعتا داعش با دو فرضیه وارد میدان میشوند، بحث تسلط بر مناطق چیزی که همواره جیمزروزنا به آن در مباحث بین المللی تاکید کرده است و موضوع مذهب که فرایند پساطالبانی است که توسط این دو ابزار روند بحران سازی و صدور جنگ به کشورهای مختلف ادامه می یابد. طبعا حکومت افغانستان نیز بعنوان یک حکومت مصلحتی و ائتلافی نمیتواند در مقابل بحران پدید آمده از سوی بازیگران بین المللی مقاومت نماید و ترجیح میدهد به سوژه های مختلف سیاست داخلی بر مبنای یک اختلاف دوامدار حیات سیاسی را تدوام دهند.

نویسنده: مهدی ثاقب