مومن اول؛ خدیجه ام المومنین

در عصری که اسلام به آن «جاهلی» می گوید، خدیجه بنت خویلد، شغل تجارت داشت، اشخاصی را پول می داد و از مکه به بازار شام و عکاظ و جاهای دیگر، مال التجاره می خرید و می فروخت…
خدیجه به نسب عفت و نجابت، ملقب به طاهره بود.

زمان گذشت و حضرت محمد (ص) جوان شده بود و به صدق و امانت داری نیز معروف و زبانزد و خاص و عام… این بار، کسی را بهتر از محمد امین (ص) پیدا نتوانست و با غلامش میسره، طرف شام فرستاد تا مال و اموالش را به فروش برساند.

از شام که برگشت، غلام خدیجه، انواع فضیلت ها و برتری هایی از محمد امین به خدیجه تعریف کرد، خدیچه بنت خویلد نسبت به محمد علاقمند شده بود؛ او که نزدیک به ۴۰ سال داشت، نسبت به محمد امین (ص) که ۲۵ سالش بیشتر نبود، تفاوت سنی زیادی داشت. اما با آن هم کسی را فرستاد که دیدگاه حضرت محمد بن عبدالله را راجع به ازدواج بپرسد و پیامبر نیز بعد از مشوره با عموهایش پسندید و حضرت حمزه را به خواستگاری به خانه خویلد فرستاد و خدیجه با پیامبر ازدواج کرد ۲۵ سال با پیامبر، زندگی کرد و مال و دارایی اش را در راه تبلیغ دین مصرف کرد.

جایگاه ویژه ای نزد پیامبر داشت در تمام سختی ها و مصایب، با او همکار و همگام بود؛ اولین کسی که دعوت رسالت او را لبیک گفت، خدیجه بود…

هیچ زنی بعد از خدیجه، جای او را نزد پیامبر نگرفت… پیامبر همواره از او به نیکی یاد می کرد و او را ستایش می کرد.

از عایشه همسر دیگر پیامبر نقل شده است که یکی از روزها که پیامبر یادی از خدیجه می کرد، اعتراضی کرد و گفت خدیجه عجوزه ای بیش نبود و خداوند بهتری از او را برای شما عنایت کرده است. پیامبر با نگاه خشم آلود به عایشه فرمود: قسم بخداوند، خداوند بهتری از خدیجه را بمن نداده است؛ فقط خدیجه بود که در هنگام بی ایمانی مردم، به من ایمان آورد؛ هنگام تکذیب مردم، فقط او مرا تصدیق کرد و باورم داشت؛ مال و اموالش را برای من فدا کرد در زمانی که مردم مرا تحریم مالی کرده بودند؛ اولاد من از اوست… عایشه می گوید از بس که پیامبر به خدیجه توجه داشت، گاهی می گفتم انگار در دنیا هیچ زنی وجود ندارد بغیر خدیجه؟ پیامبر می فرمود بلی خدیجه چنین صفات داشت و یک یک بیان می کرد.

سرانجام خدیجه در سن ۶۵ سالگی، سه سال قبل از هجرت به مدینه منوره از دنیا رفت، پیامبر ص خودش قبری برای او آماده کرد و با دستهای خودش او را به خاک سپرد.

همان سالی بود که پیامبر، بزرگترین حامیانش را از دست داد. ابوطالب و خدیجه… آن سال برای پیامبر سخت تمام شد و از فراق حامیانش اندوهگین بود و سال حزن نامیده شد.

علی ظفر یوسفی بامیانی