مولوی با هیزوم مذهب نان سیاسی می‌پزد

نه شیعه و مذهب تشیع در این سرزمین پدیده تازه است و نه زنان و نه مولوی مجیب‌الرحمن انصاری. پس چرا این مولوی اکنون بانگ مخالفت با زن و پرچم ضدیت با شیعه بلند کرده است؟!

هیجان و خشونت ناگهانی این مولوی از درد دین و شور مذهب ناشی نشده است. این یک پروژه سیاسی است. مولوی سیاسی با سوخت مذهب برای خود نان سیاسی می‌پزد. حکومت اگر جلو این جاهل غوغا پیشه را نمی‌گیرد یا خود شریک پروژه سیاسی اوست یا قدرت تشخیص نیک و بد را از دست داده و یا از شدت فساد و اختلاس و عدم اعتماد به نفس، جرءات ایستادن در برابر چالش‌های افراد خودسر را ندارد.

اما شهروندان مسئول نباید چوب سوخت بازی سیاسی یک مولوی سیاسی شود. مولوی مجیب با دین خدا قمار می‌کند و فریب خلق خدا و احساسات ساده عوام را سرمایه مناسب در این قمار تشخیص داده است. او خانه ایمان خود را خراب کرده است و دین برای او نه رستگاری و تقوا که ابزار کسب سود و شهرت است.

اما سایر مومنان باید مواظب باشند که دین و مذهب را خرج حطام دنیوی و منافع حقیر سیاسی کردن نه ایمان که عین عمل شیطان است. فراموش نکنیم که بی مبالاتی در برابر گستاخی و خشونت این جاهل دین فروش پیامدهای اجتماعی و سیاسی ناگوار دارد و دود آن به چشم همه ما خواهد رفت.

هرچه آید بر تو از ظلمات و غم
آن ز بی‌باکی و گستاخی‌ست هم
هرکه بی‌باکی کند در راه دوست
ره‌زن مردان شد و نامرد اوست.

علی امیری