موضع‌گیری هوشمندانه و پیامدهای آن!

  • انتشار: ۵ میزان ۱۳۹۹
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 95127

گرچه برخی‌ها از لحاظ زمانی و مکانی، نگاهی نسبتا منفی به موضع استاد دانش داشتند و آن را در شرایط حساس کنونی که گفتگوهای مصالحه‌ای به ظاهر ملی در دوحه جریان دارد، خلاف وفاق ملی قلمداد نمودند و نوشتند که چنین موضعی در این زمان و آن هم در بامیان مناسب نبود، اما به نظر می‌رسد که صحبت‌های ایشان هم از نظر زمانی و هم از حیث مکانی، از چند جهت نه خلاف همسویی ملی بلکه در راستای منافع کشور و همسو با وفاق ملی بود:

۱- از نظر زمانی، صحبت‌های ضد استبداد ایشان در بهترین موقعیت زمانی بود؛ یعنی زمانی که طالبان در قالب مذهبی به دنبال احیاء استبداد سیاسی گذشته بودند.

۲- از حیث مکانی نیز مناسب بود؛ زیرا آقای دانش از موضع مردمش، در میان مردمش و با تایید مردمش سخن گفت؛ آن هم در حضور رئیس جمهور.

۳- استاد دانش با اشاره به استبداد فراتر از دو قرن، که توسط بخشی از قوم پشتون اعمال و سرنوشت تمام اقوام ساکن در کشور به گروگان گرفته شده بود، به خوبی اقوام دیگر و نیز بقیه‌ی قبائل مظلوم پشتون را در قبال خواست‌های استبدادی طالبان حساس نمود و فهماند که تکرار استبداد سیاسی گذشته در هر قالبی که باشد، نه صرفا به زیان غیر پشتون‌ها که مخالف مصالح تمام ستمدیدگان گذشته و اصلا برباد دادن منافع کشور است.

۴- صحبت‌های ایشان به گونه‌ای بود که در این شرایط حساس همسویی نخبگان روشنفکری نظیر محمد محق، عزیز احمد حنیف و امثال ایشان را در پی داشت. نخبگانی که مربوط اقوام و مذاهب مختلف ساکن در کشور اند. این همسویی نخبگان اقوام و مذاهب، به طالبان فهماند که کشور به آسانی به گذشته بر نخواهد گشت.

۵- دیگر این‌که این ایجاد همسویی نخبگان باعث شد که توان چانه زنی هیئت جمهوریت بالا برود و طالبان در موقعیت سیاسی دشواری قرار بگیرند.

۶- سخنان استاد دانش نه تنها طالبان که برخی شخصیت‌های به ظاهر ملی و در واقع قومی نظیر کرزی، نبیل و امثال آن‌ها را نیز به چالش کشیده کم اعتبار نمود و حتی بسیاری از پشتون‌ها کم و بیش متوجه شدند که این‌ها ملی بودن را چگونه در راستای منافع برخی قبائل مستبد گذشته تفسیر می‌نمایند.

۷- بخش دیگری از صحبت‌های استاد دانش با سران دیکتاتور تمام احزاب و اقوام افغانستان بود. سرانی که با شعارهای فریبنده حزبی و قومی و به نام دفاع از یک قوم و حزب، سال‌ها به قطب بندی قومی دامن زدند و از این راه برای فربه شدن خود و خانواده‌هایشان تلاش نمودند تا مردم. این بعدی از سخنان ایشان به درستی نگاه فراقومی را می‌رساند نه قومی.

۸- مهمتر از همه این‌که در این گیرودار چند روزه به خوبی روشن شد که شاهان دست نشانده اجانب و به ظاهر آهنین گذشته و همینطور رهبران خود خوانده تا چه حد آسیب پذیر و از آگاهی مردم هراسانند که با کوچکترین اشاره به واقعیت‌های تاریخی و امروزی می‌لرزند.

خلاصه موضع استاد دانش پیامدهای مثبت فراوانی داشت و در راستای وفاق ملی تمام شد تا خلاف آن.

محمد امین احسانی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟