مهاجرین مقیم ایران و تذکره الکترونیکی

  • انتشار: ۷ میزان ۱۳۹۹
  • سرویس: دیدگاهگوناگون
  • شناسه مطلب: 95265

در این که وضعیت اقتصادی اکثر مهاجرین در ایران ضعیف است، جای شکی و تردیدی نیست از یک طرف شغل مهاجر فقط کارگری در کارهای شاقه هست و از شغل های پردرآمد محروم هستند؛ از طرف دیگر، تحریم های شکننده ای آمریکا در ایران، مشکل مردم را چندبرابر کرده است؛ قیمت های مواد اولیه هر روز رو به صعود است و قیمت دلار بالای سی هزار تومان رسیده است. با چنین وضعیتی که یک خانواده مهاجر هرچه روزانه درآمد داشته باشد، فقط باید مصرف کند، آن هم اگر دچار کدام مریضی نشود و گرنه به نسبت نداشتن دفترچه بیمه، باید مصارف گزافی به ویزیت دکتر و بیمارستان پرداخت نماید؛ این گوشه ای از صدها مشکلاتی است که مهاجرین دراین چندسال اخیر به آن دچار شده اند.

جمهوری اسلامی ایران نیز امسال، تمدید کارت های آمایش را منوط به داشتن تذکره کرده است؛ یعنی یک خانواده مهاجر باید همه ای افراد عایله، از یک سندی که هویت ملی افغانستانی آنها را تایید کند، باید برخوردار باشد، حالا با این وضعیت درآمد ناچیز، سفارت و قونسلگری افغانستان در ایران، اعلان کرده است که مهاجرین باید در بدل هر تذکره الکترونیکی، ده دلار پرداخت نمایند؛ که با دلار سی و چندهزار تومانی، یک خانواده شش نفری باید نزدیک به دومیلیون تومان پرداخت کند تا یک سند ملی به دست آورد؛ پرسش این جاست که گذشته از این که اسناد ملی معمولا با پول بسیار کم باید توزیع گردد، در چنین وضعیت اقتصادی واقعا چه توجیهی راجع به پرداخت ده دلار وجود دارد؟

ضمنا همه هزینه های وثایق و اسناد دولتی مثل نکاح نامه و غیره… به دلار است.

مشکلات مهاجر به همین جا هم ختم نمی گردد، آنان مجبورند سالانه عوارض شهرداری و هزینه کارت کارگری و غیره را نیز پرداخت کنند و هم چنان گذرنامه هایی که از سفارت و قونسگلگری صادر می گردد، اگر مفقود گردد باید ۲۲۰ دلار پرداخت کند تا دوباره پاسپورت به دست آورد یا هزینه تمدید آن ۱۲۰ دلار شده است.
سکوت بعض نهادهایی به ظاهر فعال راجع به این حجم از مشکلات مهاجرین، نیز جای سوال دارد؛ باید این معضلات و مشکلات به مقام های بالاتر برسد ظاهرا از توان وزارت مهاجرین و عودت کنندگان یا خارج است یا هم تعمدا در خلق مشکلات همدست است.

علی ظفر یوسفی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟