مذاکرات نافرجام صلح و فریب ملت

به کرات ثابت شده است که صلح با گروه های مخالف دولت، هیچ برآیندی مثبتی نداشته است و مذاکرات امریکا با طالبان و صلح بین الافغانی، همه ای اینها می تواند فقط برای فریب ملت و خاک زدن به چشم ملت باشد؛ زیرا از یک طرف، سالها حضور بی نتیجه قوای ناتو در افغانستان، سوالات زیادی در اذهان مردم ایجاد کرده است و تداوم مذاکرات صلح – ولو بی نتیجه – می تواند نوعی سرگرمی باشد برای این که قوای ناتو اگر از راه نظامی شکست خورده است اما از راه صلح این امید وجود دارد مثلا… از طرف دیگر، مذاکرات دوام دار و بی نتیجه صلح، توجیهی برای تداوم حکومت غنی و عبدالله است.

در پنج سال گذشته آنها هیچ دست آوردی، جز ازدیاد انتحار و انفجار نداشته اند و حرف و حدیث ها از صلح، برای این است بتواند برای کم کاری های شان در این مدت باقی مانده از حاکمیت شان لاک پوشانی کنند… اما حقیقت این است که مذاکرات صلح، کما این که قبلا بی نتیجه بوده است، هم چنان امیدی وجود ندارد که در آینده نتیجه خواهد داد؛ فقط به نام صلح، با جان مردم بازی می کنند.

چالش اصلی هم این است که طرف های صلح هیچ کدام نمایندگی از اراده مردم افغانستان نمی کنند چه امریکایی ها چه نمایندگان طالب یا نماینده های حکومت مرکزی. تا زمانی که افسار صلح به دست ملت نباشد، این بازی های سیاسی ادامه خواهد داشت اما کوچکترین تاثیری در امنیت افغانستان نخواهد داشت.

علی ظفر یوسفی