مدرسه دینی به مثابه سلاح نرم بیولوژکی

  • انتشار: ۱۸ سرطان ۱۳۹۹
  • سرویس: دیدگاهگوناگون
  • شناسه مطلب: 88922

دیروز، انتشار خبر ساخت مدارس دینی از سوی عربستان، موجی از واکنش‌های منفی را در فضای رسانه‌ای افغانستان برانگیخت. حقیقت نیز این است که در طول چهل‌ سال گذشته، عربستان در مناطق مختلف دنیا و از جمله افغانستان، منبع صدور تروریسم و افراط‌گرایی بوده‌است. ساخت مدارس دینی از سوی عربستان، در افغانستان، به منزله ساخت و انباشت سلاح شیمیایی و بیولوژکی است که جامعه را با پیامدهای فاجعه‌باری روبرو می‌کند.

اما چیزی که نباید ناگفته‌ گذاشت این‌ است که برخی‌ از کاربران، طلبه‌های تربیت شده عربستان را با طلبه‌های درس خوانده در ایران مقایسه کردند. اگر انصاف را در نظر بگیریم و جدای این‌که کارنامه حکومت ایران را مورد بررسی قرار دهیم، باید گفت این قیاس مع‌الفارق است.

طلبه‌‌ای که از ایران می‌آید، معمولا با خود گفتمان هم‌زیستی مسالمت‌آمیز، تساهل، تسامح، کثرت‌گرایی، نسبی‌گرایی، کرامت انسانی، آزادی، برابری، عدالت، حقوق بشر‌، حقوق زن‌، حقوق اقلیت‌ها، حتا منافع ملی و دیگر مفاهیم مدرن به‌همراه می‌آورد. ممکن است در بین‌ طلبه‌های ایران تربیت شده، نیز آدم‌های بی‌عقل‌، بی‌سواد، کج‌فهم و قشری‌نگری باشند که دارای گرایش‌های فرقه‌گرایانه باشند؛ کارکرد آن‌ها از ترویج خرافه‌، غلو، قمه‌زنی و امثال آن، تجاوز نمی‌کنند. پندارها و کردارهای این چنین، حتما در ذات خود بی‌‌بنیاد و بی‌ارزش است و با عقل سلیم سازگار نیست؛ ولی افکار و اعمالی است که برای دیگران ضرر ندارد و جامعه را به‌سوی کشتار و خون‌ریزی نمی‌کشاند.

در مقابل، طلبه‌ای که از عربستان می‌آید، با خود، جزم‌اندیشی‌، مطلق‌نگری، انحصارگرایی، تکفیر، دیگرستیزی و بازگشتی به هزاروچهارصدسال پیش، به‌همراه می‌آورد. او مدعی است که همه‌جا را کفر فراگرفته است. حق تنها و تنها به صورت انحصاری، در اختیار وی و همفکرانش است. کسانی که مثل او و آنان نمی‌اندیشند، نه تنها در گمراهی ابدی هستند، بلکه حق حیات نیز ندارند و باید سرشان از دم‌تیغ بگذرند.

معمولا طلبه‌های که در عربستان درس خوانده‌اند، می‌پندارند که زنده ماندن اسلام، در قتل، در غارت، در ارعاب و در وحشت دیگران است. به این ترتیب می‌توان گفت؛ ساخت مدارس دینی برای تربیت این‌گونه طلبه‌ها، به مثابه ساخت و انباشت سلاح نرم شیمیایی و بیولوژکی است. نشت و گسترش آن، جامعه را تنها به یکباره از بین نمی‌برد بلکه هم زجرکش می‌کند و هم پیامدهای زیانبار و مهلک آن، تا سال‌های طولانی باقی می‌‌ماند. خدا نجات دهد.

دکتر سید جواد سجادی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟