ما متمدنیم؟!

قبل از اینکه از عقب‌ماندگی جامعه شکایت کنیم، بهتر است نیم‌نگاهی به بینش، دانش و کنش خود بیندازیم که در روز چند ساعت مطالعه می‌کنیم.

اصولاً موضوعات مورد مطالعه و مورد علاقه ما چیست و اساساً هویت فکری ما را چه تشکیل می‌دهد. در میان منظومه‌های فکری، ما کجا می‌چرخیم.

در نهایت اینکه رفتار ما چقدر متمدنانه و مداراگرایانه است. اگر از آنهایی هستیم که در روز ده دقیقه مطالعه هدفمند هم نمی‌کنند و رفتارشان همانند انسان‌های بدوی است و ذره‌ای از اصول شهرنشینی نمی‌دانند، بجای کتاب جیبی، چاقو در جیب دارند و آشغال‌ را بجای گذاشتن در جای مخصوص بر روی جاده‌ها و معابر عمومی پرت می‌کنند و چیزی از سهم خود در پاکی شهر نمی‌دانند؛ به صورت قطع ما خود نماد عقب‌ماندگی هستیم و بسان ارابه‌ای، در میان ارابه‌های هستیم که ماشین هزارپای واپسگرایی و عقب‌ماندگی را بی‌وقفه به گردش درمی‌آوریم.

پس قبل از اینکه از عقب‌ماندگی جامعه شکوه نماییم و در صدد برطرف کردن آن براییم، خویشتن را در معرض دقت و نقد خود قراردهیم که آیا ما، در مجموع سیمای یک انسان متمدن را به نمایش می‌گذاریم یا اینکه خود اخرعقب‌ماندگی و بدویت را تمثیل می‌نماییم.

پیش‌رفت جامعه؛ یعنی پیش‌رفت تک‌تک شهروندان آن. بنابراین، به صورت مشخص، همواره از خود بپرسیم که آیا واقعاً من یک انسان متمدن هستم؛ اگر جواب مثبت و منطبق با واقعیت بود، جای شکایت از کجی‌های جامعه است و الا درقدم اول خود را بتراشیم و به قالب دربیاوریم.

داکتر سید جواد سجادی