لطفا کمی منطقی و غیر متعصب باشیم!
- انتشار: ۱۲ قوس ۱۳۹۹
- سرویس: دیدگاهسیاست
- شناسه مطلب: 100452
درست است که تعصب وجود دارد، اما منطق و آزاد اندیشی اقتضا میکند که اگر از تعصب بدمان میآید لااقل خودمان منطقی و غیر متعصب باشیم. معنا ندارد که وقتی دکتر بصیر و خانم خاوری رای اعتماد بگیرند، با تعریفهای عجیب و غریب مجلس گوش فلک را کر نماییم و هزار و یک فضیلت برای نمایندگان بتراشیم ولی وقتی زهیر رد شود، هزار و یک رذیلت برای همان نمایندگان دست و پا نماییم.
این روند و این شکل برخورد با قضایا خودش بیانگر تعصب و دگم اندیشی است. این گونه برخوردها به خوبی میرساند که متأسفانه در افغانستان هر قومی از نمایندگان مجلس توقع دارند که صرفا برای همان قوم قانونگذاری نمایند، سخن بگویند و رای بدهند نه غیر آن؛ حال آنکه مجلس مال یک قوم و یک مردم خاص نیست که صرفا خواست همان قوم برآورده شود بلکه مجلس متعلق به همه اقوام است و نمایندگان همهی اقوام حق اظهار نظر و اعمال رای دارند. پس اگر نامزدی رد شد بلافاصله متعصبانه برخورد نکنیم و قومی نسازیم.
برخیها از برخورد و سخنان یکی از نمایندگان بامیان یعنی جانآغا ناراحتند و میگویند این نماینده با خرید رای بالا آمد و با موضعش علیه زهیر، زمینه رد شدن ایشان را فراهم نمود.
در این مورد نیز باید گفت که یکی مسئلهی خرید و فروش رای است که یک چیزی پنهانی نبود بلکه در موقع انتخابات مطرح شد و سر و صداهای زیادی را ایجاد نمود. پس چرا والی آن زمان یعنی زهیر ورود به مسئله نکرد؟ تا جلو این فساد انتخاباتی را میگرفت؛ تازه اگر شایعهی دست داشتن خود والی درست نباشد.
مسئله دیگر مسئلهی صحبتهای جانآغا در مجلس است. در این مورد باید بپذیریم که مجلس مال همه است. ما حق نداریم از صحبتهای ایشان ناراحت شویم. همانگونه که نمایندگان مردمما حق دارند از طریق تریبونهای پارلمان صدایشان را به گوش دیگران برسانند و حق مردمشان را مطالبه نمایند و مثلا از مظلومیت مردم بهسود و جنایت کوچی سخن بگویند، ایشان هم حق دارد که صدایش را از طریق تریبون همین پارلمان به گوش نمایندگانما و نیز به گوش نمایندگان بقیهی اقوام و مردم این سر زمین برساند و از بیعدالتی، که اگر توسط والی وقت به حق مردمش روا داشته شده است، سخن بگوید و سند ارائه نماید تا به مشکلات آن مردم رسیدگی شود. همانگونه که توقع داریم دیگران سخنان و صدای مظلومیت ما را شنیده ترتیب اثر بدهند، ماهم باید آمادگی برای شنیدن سخنان و صدای دیگران داشته باشیم. همانگونه که ما از ظلم بدمان میآید، دیگران نیز نسبت به بیعدالتی همین حس را دارد که اگر محقق شده باشد باید جبران شود.
خلاصه باید منطقی باشیم و مجلس را مال همه بدانیم و هر چه را برای خود میخواهیم برای دیگران نیز روا بداریم و هر چه را برای خود نمیخواهیم برای دیگران نیز روا نداریم.
محمد امین احسانی
نظرات(۰ دیدگاه)