“قانون” یعنی “قاپیدن” نان مردم!

سال‌ها پیش فردی آگاه و سرد و گرم روزگار چشیده برایم گفت: “قانون” اگر برای کشورهای فرنگ “نظم” و “سهولت” آورده است، در کشورهای عقب مانده برای “قاپیدن” یا دزدیدن “نان” مردم است.

او به طنز می گفت: “قا” مخفف “قاپیدن” و دزدیدن، و “نون” هم که “نان”!

ماجرای شرم آور نقض قانون و حیف و میل سرمایه مردم توسط رئیس قوه مقننه کشور و شماری از هیئت اداری و اعضای مجلس نمایندگان را از طریق رسانه‌ها دیدم و شنیدم. اطلاع از موضوع خاطره یادشده را در ذهنم تداعی کرد. البته نقض قانون توسط مقام‌ها و اعضای قوای مقننه یکی از هزاران موردی است که درآن حق مردم و قانون بخاطر منافع شخصی، قدرت طلبی و زیاده خواهی صورت می گیرد؛ اندک دقت نشان می دهد که این جرم  بارها از سوی رئیس جمهور، وزرا و پایین ترین رده‌های حکومتی با کمال افتخار صورت می‌گیرد.

“نقض قانون” درافغانستان نه تنها شرم و ننگ نیست، بلکه جزو افتخاراتی شمرده می‌شود که درجریده تاریخ پنج هزارساله کشور ثبت شده است. کسانی که خود را متعهد و پای بند به قانون می دانند افراد زبون و کم جرأت خوانده می شوند.

به همین جهت “انسانیت”، “شرافت” و “عزت” از زندگی ما رخت بربسته و سبب رونق بخشیدن واوج گیری طبقه برخوردار و زورمند و ذلت و سیاه روزی مردم شده است.

شکور اخلاقی