فقدان پرچم ملی نه اشتباه بلکه رهمون به سوی ریشه بدبختی و بحران است!

تجمع افراد حزب اسلامی در کابل، گردهمایی جریان آقای خلیلی در بامیان و مانور به ظاهر حامیان احمد مسعود کم تجربه در حالی برگزارشد که خبری از پرچم ملی در آن‌ها نبود.

شاید برخی بگویند این یک اشتباه کوچک است یا ادعا نمایند که این مراسم‌ها حزبی است؛ لذا نیازی به پرچم ملی نبوده و نیست.

اما اگر به سیاست ورزی‌های گذشته و حال این‌ها و به بحران آفرینی‌های تمام ناشدنی این جریان‌های ضد ملی نگاهی بیندازیم، درخواهیم یافت که قضیه به این سادگی نیست و فقدان پرچم ملی نه یک اشتباه ساده بلکه بیانگر روحیه‌های ضد ملی و روشنگر ریشه‌های بدبختی گذشته و حال است؛ زیرا همین‌ها بارها شعار ملی دادند ولی قومی و نژادی و حزبی و حتی خانوادگی عمل نمودند.

مگر همین‌ها نبودند که در دهه‌ی هفتاد نه تنها اقوام بزرگ که حتی خرده نژادها و خرده فرهنگ‌های درون یک قوم را به جان هم انداختند؟

مگر همین‌ها نبودند که نه تنها مصالح افغانستان و مصالح اقوام که حتی مصالح یک حزب را به پای منافع شخصی و خانوادگی قربانی کردند؟

بنابراین، فقدان پرچم ملی بیانگر نفاق و گویای تعارض میان شعار و عمل این‌ها است و به خوبی می‌رساند که چه نگاهی این کشور و مردم را به خاک سیاه نشاند و باز این‌ها چه چیز را به کله خودشان می‌پرورانند و به دنبال چه هستند؟

محمد امین احسانی