طوفان نوح [سیر تا پیاز داستان طوفان نوح و کشتی]

  • انتشار: ۲۱ حوت ۱۳۹۸
  • سرویس: اطلس پلاس
  • شناسه مطلب: 81063

داستان طوفان نوح علیه السلام از جمله داستان‌های قرآنی ای است که در میان ملل و اقوام مختلف جهان نیز رواج دارد بطوری که در منابع کهن نیز از این طوفان سخن به میان آمده است. در این مقاله به جزئیات بیشتری از طوفان نوح پرداخته ایم، همراه ما باشید.

داستان حضرت نوح

داستان حضرت نوح در قرآن کریم ۱۲ مرتبه یاد شده ست. و بر اساس ایات نورانی قرآن طوفان نوح از سوی خداوند متعال به عنوان عذاب الهی برای قوم مشرک حضرت نوح نازل شده است.

داستان قوم حضرت نوح با پرستش بت هایی به نام وُدّ»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر» آغاز می شود، و به همین جهت حضرت نوح از سوی خداوند متعال مأمور می شود که برای هدایت قومش.

تلاش و کوشش حضرت نوح برای هدایت و دعوت مردم به سوی وحدانیت، بی ثمر می ماند و موفقیتی به دست نمی آید. چنانکه طبق آنچه در منابع تاریخی درخصوص داستان طوفان نوح آمده است پس از مدت طولانی دعوت به سوی حق، تنها عده کمی از مردم به نوح ایمان آوردند.

قوم نوح، پیامبر را دروغگو می خواندنند و برای رد دعوت او استناد می کردند به اینکه تو هم مانند ما انسان هستی و برتری خاصی بر ما نداری و یا اینکه پیروانت بسیار اندک اند و ما دوستان زیادی داریم و یا اینکه از لحاظ خویشاوندی برتری بر ما نداری و…

این روند ادامه داشت و حضرت نوح در طی ۹۵۰ سال دعوت قومش به یکتا پرستی، نتوانست آنان را به سوی حق رهنمون شود.

در این حال خداوند متعال، بواسطه پیک وحی حضرت نوح را بر این مطلب آگاه ساخت که مردم قومش هیچگاه ایمان نمی آورند.

پس حضرت نوح نیز در این هنگام دست به دعا برداشت و فرمود: «پروردگارا از کافران هیچ جنبده‌اینست بر زمین بر جای مگذار.»

بر اثر این دعای حضرت نوح زنان و مردان قوم نوح، عقیم گشته و به مدت چهل سال کودکی متولد نشد و قحطی تمام سرزمین نوح را در بر گرفت و هر چه داشتند از بین رفت. و این مقدمه ای بود بر عذاب این قوم به نام طوفان نوح در تاریخ ماندگار شد.

حضرت نوح در این هنگام دوباره به قومش فرمود: که از خداوند طلب آمرزش کنید که او آمرزنده است، ولی قوم نوح باز هم بر سر گمراهی خویش ایستادنند و دعوت دوباره نوح را نیز اجابت نکردند که هیچ بلکه به یکدیگر سفارش می کردند که خدایان خود را فراموش نکنید.

بطوری که از آیات سوره نوح استفاده می شود نوح علیه السلام قوم خود را به هلاکت ونابودی نفرین نمود، و از خدای تعالی خواست تا زمین را از وجود همه آنان پاک گرداند و حتی یک نفر از آنان را زنده نگذارد.

در سوره هود نیز اشاره شده ست که پس از این نفرین خداوند تبارک و تعالی به حضرت نوح وحی کرد که «زیر نظر ما و طبق آنچه بر تو وحی می شود کشتی بساز» ( طوفان نوح )

شروع طوفان نوح

با امر خداوند متعال حضرت نوح شروع به ساخت کشتی نمود، ولی مردم قوم حضرت نوح دسته دسته از محل ساخت کشتی می گذشتند و به تمسخر حضرت می پرداختند.

مردم با استهزاء می گفتند که کشتی نیاز به آب دارد و کشتی سازی در کنار دریا کاری عاقلانه است در حالیکه نوح این کار را در بیابانی بی آب انجام می دهدد.

حضرت نوح در پاسخ تمسخر مردم، می فرمود: اگر امروز شما ما را مسخره می کنیدبه زودی خواهید دید که ما شما را مسخره می کنیم و به زودی خواهید فهمید که کسی که دچارعذاب گردد خوار و ذلیل و بیچاره می شود، و عذابی که می آید عذابی است مقیم و غیرقابل زوال.

برای عذابی که قرار بود بر قوم نوح نازل شود، خداوند علامتی قرار داده بود، که این علامت فوران تنور بود.

هنگامی که کشتی ساخته شد، تنور فوران کرده و حضرت نوح و خاندان و یاران مومنش و حیوانات بر کشتی سوار شدند.

طوفان نوح

آنچه که از آیات و روایات پیداست، در طوفان نوح هم آب از آسمان می بارید و هم از زمین فوران می نمود و به این ترتیب کشتی بر امواج آب شناور شد و درمیان آب به راه افتاد.

قوم نوح که عمری را در گمراهی زیستند و در پاسخ به دعوت ها و هدایت های حضرت نوح پاسخی جز تمسخر نداشتند به همراه پسر و همسر نوح نیز که جزو کافران بودند در اب غرق شدند.

و در اینجا به دستور خداوند آسمان دیگر نبارید و زمین نیز تمام آب را در خود فرو برد و کشتی حضرت نوح به سلامت در کوه جودی لنگر انداخت و همگی از کشتی بیرون آمده و شکر خدا را کردند و به عبادت حضرت حق مشغول گشتند.

گفتنیم که بر اساس رویات قرآن، نقطه آغاز طوفان تنور«فارَ التَّنُّورُ» بوده است. حال اینکه مقصود از فار التنور چیست نیز مطلبی است که مورد اختلاف می باشد، برخی مفسران معتقدند منظور از تنور «چاه‌های زمین» است برخی دیگر آن تنور را تنور نان حوا می‌دانند. گروه دیگر نیز محل تنور را مسجد کوفه کنونی دانسته‌اند. و عده ای دیگر نیز منظور از آن را فلق صبح و روشنایی سپید دانسته‌اند.

این مطلب در المیزان ج ۱۰،ص ۲۴۷، تا ص ۲۷۰، نسخه عربى، چاپ دوم، ۱۳۹۱، ه. ق، ۱۹۷۱ م موجود می باشد.

با توجه به اینکه در قرآن کریم جزئیات طوفان نوح ذکر نشده است، و با تفحص در روایات و منابع دیگر در مورد مکان طوفان دو احتمال داده می شود:

احتمال اول

طوفان همه کره زمین را در بر گرفت و مختص به یک منطقه نبود. این احتمال با توجه به آیه است که می گوید: به نوح گفتیم از هر حیوانى یک نر و یک ماده بردار و به کشتى سوار کن.

مفسران و محققان بر این عقیده اند که اگر طوان جهانی نبود این امر ضرورتی نداشت.

احتمال دوم

برخی دیگر از دانشمندان و علما بر ا ین باورند که طوفان نوح جهانی نبوده بلکه در منطقه و محلی که حضرت نوح و قومش زندگی می کردند این طوفان رخ داد

و علت اینکه از طرف خداوند امر بر برداشتن یک جفت از حیوانات شده است نیز این بوده که این مخلوقات در سمت دیگر کره زمین زندگی می کرده اند.

همانگونه که در ا بتدا نسل ا نسان در منطقه خاورمیانه زندگی می کرده و سپس به دیگر نقاط زمین مهاجرت کرده اند.