طالبان هرگز به زندگی مسالمت‌آمیز برنمی‌گردند

  • انتشار: ۲ سرطان ۱۴۰۰
  • سرویس: دیدگاهسیاست
  • شناسه مطلب: 115417

می‌دانم و می‌دانید که اشرف غنی و تیم وی، در بین مردم محبوبیتی ندارند. می‌پذیرم که حضور اراذل و اوباش در بین نیروهای امنیتی افغانستان، نارضایتی گسترده را به وجود آورده است. قبول می‌کنم که فساد در تمام سطوح دولتی وجود دارد و کمتر مقام عالی‌رتبه دولتی است که پاک و عاری از فساد باشد. درک می‌کنم که تبعیض، ناامنی، فقر و بیکاری، بیداد می‌کند اما نباید فراموش کرد که اگر دولت فعلی افغانستان به مراتب بدتر از این باشد، بازهم به مراتب بهتر از حاکمیت طالبان است. کاش ملت افغانستان بین بد و بدتر قرار نمی‌گرفتند تا بد را انتخاب نکنند.

طالبان پدیده‌ای نیست که آزموده شود بلکه ۲۷ سال است که این گروه آشوب‌طلب آزموده شده است. ماهیت طالبان فقط در شش ماه اول ظهور این گروه پنهان بود اما وقتی که آنان به اهریمن تبدیل شدند، دیگر آموزده را آزمودن خطاست. بنیاد و شالوده طالبان بر جنگ، خون‌ریزی و کشتار بنا نهاده شده است و آنان هرگز به زندگی مسالمت‌آمیز برنمی‌گردند. می‌پذیرم که مردم از وضعیت موجود خسته شده‌اند اما تسلط طالبان بر افغانستان هم مشکلی را حل نمی‌کند. آنان که ناخواسته چشم امید به طالبان دوخته‌اند، به زودی ماهیت این گروه را درک کرده و خواهند دانست که طالبان نه تنها به سمت مثبت تغییر نکرده‌اند بلکه بیش از پیش از مواهب تمدن و انسانیت دور شده‌اند. فریب رفتارهای ظاهری طالبان را نخوریم؛ آنان به صورت موقت و تاکتیکی، چهره مشفق به خود گرفته‌اند اما اندکی پس از تسلط، ماهیت اصلی خود را آشکار می‌کنند.

از اراذل و اوباش در بین نیروهای امنیتی گفتم که مردم را ناراضی کرده‌اند اما این یک روی سکه است، روی دیگر سکه، فرزندان راستین و صدیق این مرزوبوم قرار دارند که سد آهنینی در برابر اهریمنان به شمار می‌روند. بر اساس پژوهش نهاد بین‌المللی گلوبال فایرپاور، ارتش افغانستان سیزدهمین ارتش قدرتمند مسلمان جهان و قوی‌تر از ارتش ۴۵ کشور مسلمان است. اگر ارتش افغانستان چنین قوی نمی‌بود، سال‌ها پیش در برابر توطئه‌های داخلی و خارجی فروپاشیده بود. اکنون بهترین زمان است تا نیروهای امنیتی افغانستان را به هر طریقی حتی اگر با نوشتن یک جمله و یا گفتن یک کلمه باشد، یاری کنیم. با این که دیر شده است اما هنوز فرصت است که برادران‌مان را کمک کنیم تا مبادا فردا حسرت روزگاری را بخوریم که اکنون در آن قرار داریم.

محمد مرادی

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟