شرط بندی دوگانه هند در افغانستان برای جلوگیری از روی کار آمدن دولت حامی پاکستان

  • انتشار: ۲ اسد ۱۴۰۰
  • سرویس: بین المللدیدگاه
  • شناسه مطلب: 117177
هند

افغانستان و رویدادهای آن همواره برای دو قدرت منطقه ای هند و پاکستان مهم بوده است. دهلی نو در طی سال های گذشته با حمایت های مالی و اقتصادی عمده خود به حکومت افغانستان سعی کرده است حکومت داری و دموکراسی را در افغانستان تقویت کند و به نوعی از موفقیت طالبان در افغانستان جلوگیری کند. پاکستان اما از سوی دیگر در نوعی جنگ نیابتی از طالبان به عنوان اهرم فشار استفاده کرده بر منافع هند در افغانستان تاخته است.

در این راستا جنرال ولی محمد احمدزی، رئیس ارتش افغانستان، قرار است از بیست و هفتم تا سی ام ماه روان میلادی(جولای) پنجم تا هشتم اسد به هندوستان سفر کند.

به نقل از «تایمز آف ایندیا» این سفر اگرچه چندین ماه پیش برنامه ریزی شده بود اما اکنون در شرایطی صورت می گیرد که جنگ طالبان علیه حکومت افغانستان شدت یافته و خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان در مراحل پایانی خود می باشد و این بدین معناست که سفر احمدزی به هندوستان توجهات زیادی را جلب خواهد کرد.

نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان علی رغم در اختیار داشتن تجهیزات پیشرفته از نگاه روحیه و هماهنگی اهرم فشار زیادی روی طالبان نداشته اند. از دید دولت افغانستان در شرایط فعلی به کمک های خارجی بیشتری نیاز هست. هند طی سال های گذشته با فراهم سازی خدمات آموزشی و تحویل تجهیزات امنیتی محدود به دولت افغانستان از لحاظ اقتصادی و نظامی کمک کرده است. مقامات کابل انتظار دارند این سفر به کمک های بیشتر از سوی هند منجر شود.

اینکه چرا هند به دولت افغانستان کمک می کند روشن است: هند انتظار دارد حکومت افغانستان یک دوست خوب برای این کشور باشد و خیلی به پاکستان نزدیگ نگردد. دهلی نو تمایلی ندارد که ببیند افغانستان در منازعه و بحران هند و پاکستان در کنار اسلام آباد قرار گیرد. هند می خواهد در بحران بین این کشور و پاکستان، افغانستان از هند حمایت کند یا حداقل بی طرف باشد.

با خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان پیش بینی می شود نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان توانایی کنترل کامل اوضاع را نداشته باشند. خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان این کشور را در هاله ای از شک و تردید فرو برده است و طالبان بیشتر مناطق افغانستان را تصرف کرده اند و این روند همچنان ادامه دارد. نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان از سویی هم توانایی حذف و نابودی طالبان را ندارند. با در نظرداشت این شرایط به نظر می رسد طالبان در آینده سیاسی افغانستان نقش مهمی بازی کنند. در کمترین حالات ممکن طالبان در سیاست گذاری افغانستان شریک خواهند بود یا حتی با شکست نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان قدرت را به دست خواهند گرفت.

به گزارش رسانه هندی «ام آی ان تی» سهیل شاهین سخنگوی طالبان به تازگی اعلام کرده است هند باید بی طرف باقی بماند و تجهیزات نظامی به حکومت افغانستان ندهد. در این شرایط، هند باید به منافع و نگرش طالبان اهمیت قائل شود. در این راستا تعجبی ندارد اگر رسانه های هندی گزارش دهند دهلی نو درصدد برنامه ریزی برای فعال ساختن کانال های ارتباطی و گفت و گو با طالبان می باشد.
از آنجایی که طالبان از هند خواسته است تجهیزات نظامی به دولت کابل ندهد، بعید به نظر می رسد جنرال احمدزی در سفر هفته آینده خود به دهلی نو بتواند موفقیت چندانی به دست آورد و کمک های نظامی از هند کمایی نماید.

چیزی که هند در حال حاضر دنبال می کند شرط بندی روی هر دو طرف است: هند از یک سو ارتباطات و روابط نزدیک خود با حکومت افغانستان را حفظ می کند و از طرف دیگر به دنبال ارتباط با طالبان است. به عبارت دیگر هند تخم مرغ های خود را در دو سبد می گذارد.
در چنین شرایطی که هند تنها به دنبال حمایت محض از دولت افغانستان نیست و نیم نگاهی هم به باز کردن کانال مذاکره با طالبان دارد، این شرایط است که رویه و برخورد هند با دولت افغانستان و طالبان را مشخص می سازد. اگر هند از دولت افغانستان حمایت کند اما این طالبان باشد که در نهایت برنده می شود، آنگاه طالبان بیش از گذشته از پاکستان حمایت خواهند کرد و سر هند بی کلاه می ماند.
وقوع چنین شرایطی برای هند زیان آور است و در رقابت دیرینه خود با حریف قدرتمندی چون پاکستان قافیه را می بازد.

بزرگترین نگرانی هند در ارتباط با اوضاع افغانستان روی کار آمدن یک دولت ضد هند و حامی پاکستان در کابل می باشد و برای جلوگیری از بروز چنین حالتی تمام تلاش خود را انجام می دهد. براساس شواهد موجود، پاکستان همواره از طالبان حمایت های مالی، تجهیزاتی و روحی و روانی انجام داده از با نگاه ابزاری به این گروه علیه منافع هند در افغانستان عمل کرده است.

از سویی هم با به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان این امکان وجود دارد این کشور به لانه پرورش و تقویت دیگر گروه های تروریستی نظیر جیش محمد شود و پاکستان با بهره گیری از این گروه ها به خرابکاری در داخل هند دست بزند.

با خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان هند به طور فعالانه ای مذاکرات بین الافغانی و پروسه صلح افغانستان را ارتقاء خواهد بخشید. پروسه صلحی که اکنون به دلیل شرایط سخت طالبان به بن بست خورده است و حتی سفر عبدالله عبدالله رئیش شورای عالی مصالحه ملی افغانستان و هیات همراهش به دوحه نیز نتوانست گرهی از آن باز کند. هند خود را در آسیای جنوبی و حتی در سطح بین الملل یک قدرت بزرگ می بیند. از دید مقامات هندی این کشور می بایست در بسیاری از امور منطقه ای و جهانی حضوری فعال داشته باشد. در این راستا، افغانستان و نوع حوادثی که در این کشور اتفاق می افتد از دیرباز مورد رصد هند بوده و تمام تلاش خود را کرده است تا این روند را به سمت و سویی سوق دهد که به نفع طالبان و حامی منطقه ای طالبان یعنی پاکستان پیش نرود. از سویی هم نگاهی به تاریخ آغاز جنگ داخلی در افغانستان پس از خروج نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سابق نشان می دهد که در ان زمان هند در کنار برخی دیگر از کشورهای منطقه ای از ائتلاف شمال که در آن بسیاری از سران جهادی افغانستان حضور داشتند حمایت کردند تا علیه طالبان بجنگد.

منبع

نظرات(۰ دیدگاه)

نظر شما چیست؟