سیاستمداران بیمار جهان را بشناسید!

البته وضع صدراعظم آلمان قطعا قابل مقایسه با امثال بوتفلیقه یا رئیس امارات متحده عربی که از سال ٢٠١۴ و در پی سکته مغزی زیاد جلوی چشم مردم و رسانه‌ها ظاهر نمی‌شود نیست، اما خب همین نکته هم نشان از آن دارد که اصرار بر حفظ قدرت، الجزایر و امارات و آلمان نمی‌شناسد و سیاستمداران برای ماندن در سریر قدرت تمایلی به حلاجی مشکلات جسمی خود برای رسانه‌ها و مردم ندارند، حتی در کشور باز و دموکراتیکی، چون آلمان!

موضوع بیماری مرموز آنگلا مرکل صدراعظم آلمان و لرزش‌های گاه و بیگاه او در مراسم رسمی و مقابل چشم حضار و دوربین‌های تلویزیونی ازجمله نکات جالبی است که این روز‌ها در کنار همه اتفاقات ریز و درشت جهان سیاست مورد توجه رسانه‌ها و کاربران فضای مجازی قرار گرفته و این میان هرکدام به فراخور حال خود به تحلیل ماجرا پرداخته‌اند.

جالب آن‌که کاشف به عمل آمده این لرزش‌ها که هنوز منبع آن ناشناخته مانده، قصه امروز و دیروز نبوده و حدود ٢‌سال پیش و در جریان سفر مرکل به مکزیک نیز دوباره بر خانم صدراعظم عارض شده‌اند.

این‌که مرکل در جریان برگزاری اجلاس سران کشور‌های عضو گروه ٢٠ که همین یکی دوهفته پیش در ژاپن برگزار شد، در پاسخ به خبرنگار‌هایی که سلامت او را مورد سوال قرار داده بودند، خیلی عادی و بدون هیچ توضیح اضافه‌ای از سلامت خود خبر داد و نشان می‌دهد که قرار نیست در آینده نزدیک شاهد توضیحی منطقی درخصوص وضع عافیت صدراعظم این کشور باشیم. این بدان معناست که باید منتظر ماند تا لرزش یا لرزش‌های بعدی!

اداره امور در کُما!
تا پیش از این گمان می‌رفت حکمرانی روی تخت بیماری یا حتی در مواردی حالت بیهوشی فقط مختص برخی کشور‌های واقع در خاورمیانه، آفریقا یا حتی بلوک شرق سابق است. البته ایرادی هم نمی‌توان به این طرز تلقی گرفت؛ زیرا همین چندی پیش بود که عاقبت صبر مردم الجزایر به سر آمد و عبدالعزیز بوتفلیقه را که به خاطر سکته مغزی حتی توانایی اداره امور خودش را نیز نداشت، بعد از ٢٠‌سال حکمرانی وادار به استعفا آن‌هم از سر اجبار کردند!

البته وضع صدراعظم آلمان قطعا قابل مقایسه با امثال بوتفلیقه یا رئیس امارات متحده عربی که از سال ٢٠١۴ و در پی سکته مغزی زیاد جلوی چشم مردم و رسانه‌ها ظاهر نمی‌شود نیست، اما خب همین نکته هم نشان از آن دارد که اصرار بر حفظ قدرت، الجزایر و امارات و آلمان نمی‌شناسد و سیاستمداران برای ماندن در سریر قدرت تمایلی به حلاجی مشکلات جسمی خود برای رسانه‌ها و مردم ندارند، حتی در کشور باز و دموکراتیکی، چون آلمان!

شفا در دالاس!
وقتی در نوامبر ١٩۶٣ میلادی جان اف. کندی در شهر دالاس ترور شد، بسیاری از آمریکایی‌ها حسرت ازدست‌دادن یک رئیس‌جمهوری جوان، سالم و خوش‌تیپ را خوردند که تنها کمتر از ٣‌سال بود ساکن کاخ سفید شده بود و می‌توانست حداقل برای یک دوره دیگر هم در پست ریاست‌جمهوری بماند، اما سال‌ها بعد از این سوءقصد بود که مشخص شد این رئیس‌جمهوری جوان و خوش‌تیپ اتفاقا آنقدر‌ها هم سالم نبوده است و علاوه بر داشتن بیماری آدیسون (نوعی نارسایی در غده فوق کلیوی) که از رأی‌دهندگان آمریکایی پنهان نگه داشته شده بود، به کلکسیونی از امراض مثل سندرم روده تحریک‌پذیر، پوکی استخوان، پروستات، اورتریت، سینوزیت، کلسترول بالا، وابستگی شدید دارویی و… مبتلا بوده و بر فرض اگر از گلوله شلیک‌شده در دالاس نیز جان سالم بدر می‌برد، هیچ بعید نبود نهایتا یکی از همین بیماری‌ها طول مدت حضورش در کاخ سفید را کاهش دهند!

منبع: شهروند