«سنیتل شمالی» ممنوعه ترین جزیره جهان

جزیره سنتینل شمالی از جمله سرزمین هایی ست که گاهی اوقات انسان آرزو می کند برای فرار از زندگی شهری مدرن امروزی و درد سرها و استرس های آن چند صباحی در آن وقت بگذراند تا ضمن تجدید انرژی جسمی و روحی از طبیعت بکر و دست نخورده این جزیره نیز بهره های لارم را ببرد.

ساکنان بومی این جزیره که سنتینلی ها خوانده می شوند از ارتباط با دنیای مدرن و مردمانش به دور هستند.

با ما همراه باشید تا جزیره سنتینل و ویژگی های جغرافیایی و مردمی اش را بشناسید:

جزیره سنتینل در کجا واقع شده است؟

این جزیره در خلیج بنگال قرار گرفته است، تقریبا به اندازه جزیره لاوان مساحت دارد و به دلیل داشتن صخره های زیبا، سواحل مرجانی، کوه های آتش فشانی و طبیعت بکر همواره یکی از اهداف اصلی توریست ها به شمار می رود.

دولت هندوستان منطقه اطراف این جزیره را یک منطقه ممنوعه اعلام کرده است. این جزیره یکی از ۱۲۰۰ جزیره زیبا و بکر در هندوستان به شمار می رود.  

این جزیره در بخش جنوبی جزیره آندامان در خلیج بنگال قرار گرفته است. سنگ های مرجانی در اطراف این جزیره به وفور به چشم می خورد.

برآورد شده بین ۵۰ تا ۴۰۰ نفر در این جزیره ۲۸ مایل مربعی زندگی کند. ساکنان جزیره سنتینل با دنیای خارج از خود ارتباطی ندارد و کاملا به شیوه سنتی زندگی می کنند.

زبان ساکنان جزیره سنتینل

همان طور که گفته شد ساکنان بومی جزیره سنتینل با دنیای خارج هیچ ارتباطی ندارد و با استفاده از شیوه زندگی سنتی سبک زندگی خاص خود را دارند.

براساس مشاهدات عینی از جمله زبانی که مردمان این جزیره با آن صحبت می کنند می توان گفت که این مردمان از قدیمی ترین قبایلی باشند که تاکنون مشاهده شده است.

گفته می شود ساکنان بومی این جزیره حدود شصت هزار سال پیش از آفریقا به این منطقه آمده  اند.

مردمان این جزیره شکارچی هستند و شایعاتی مبنی بر آدم خوار بودن آنان وجود دارد. به ندرت مشاهده شده که افرادی به این جزیره رفته باشد و سالم خارج شده باشند.

جزیره سنتینل جزئی از خاک هندوستان

دولت هندوستان در سال ۱۹۴۷ این جزیره را جزئی از خاک خود اعلام کرد. مردمان این سرزمین نسبت به هرگونه ارتباط با دولت هند واکنش منفی شدید نشان داده اند.

براساس اعلام دولت هندوستان کسی حق ندارد تا فاصله بیشتر از سه مایلی جزیره برای ماهیگیری یا گردشگری نزدیک شود.

ساکنان بومی این جزیره علاقه ای به خوشامد گویی به توریستان ندارند و بیشتر کسانی که وارد این جزیره شده اند، کشته یا زندانی گشته اند.

باغ وحش  انسانی

این جزیره را از این جهت باغ وحش انسانی می خوانند که ساکنان بومی آن هرگونه دعوت به ادیان از سوی افراد مختلف را در طول تاریخ رد کرده اند.

انسان های اولیه ساکن جزیره سنتینل علاقه ای به آشنایی با توریستان ندارد. بدن ساکنان این جزیره در مقابل انواع بیماری ها مقاومتی ندارد و یکی از دلایلی که دولت هند نزدیک شدن به این جزیره را ممنوع اعلام کرده نیز همین امر می باشد.

دولت هند در واقع برای در امان نگهداشتن ساکنان این سرزمین از بیماری های خطرناک ورود به آن را ممنوع اعلام کرده است.

اولین مشاهدات جزیره

اولین مشاهدات از جزیره سنتینل شمالی در سال ۱۷۷۱ توسط یک نقشه بردار بریتانیایی به نام جان ریچن صورت گرفت.

وی هنگام عبور از کنار این جزیره توسط کشتی، موفق شد نورهایی از این جزیره مشاهده کند. بعد از وی فرد دیگری به نام «موریس ویدال پورتمن» در سال ۱۸۸۰ میلادی برای شناخت جزیره و مردمانش به این سرزمین سفر کرد.

افراد پورتمن شش تن از افراد این جزیره را ربودند. دو نفر از ساکنان ربوده شده که مسن بودند به دلیل بیماری جان دادند و مابقی که کودک و کم سن بودند آزاد شدند.

تحقیقات موریس ویدال پورتمن در مورد این جزیره و مردمش هفت سال طول کشید.

اتفاقات عجیب در جزیره سنتینل

برخی اتفاقات عجیب رخ داده در این جزیره بر وحشت ناشی از شنیدن نام ساکنان آن می افزاید.

در سال ۱۹۸۱ یک کشتی در ساحل جزیره به گل نشست، چند روز بعد مسافرین کشتی مردانی سیه چرده و کوتاه قامت را دیدند که برای رسیدن به کشتی قایق درست می کردند.

این مردان کوچک با خود نیزه و کمان حمل می کردند. پس از چند روز دریا طوفانی شد و ساکنان بومی جزیره نتوانستند به مسافران کشتی دسترسی پیدا کنند.

در ادامه یک بالگرد برای نجات خدمه کشتی به محل اعزام شد. در سال ۱۹۸۶ نیز جسد یک زندانی فراری که به طور اتفاقی به این جزیره رسیده بود یافت شد.

در سال ۲۰۰۶ هم دو ماهیگیر ۴۸ و ۵۲ ساله که به طور اتفاقی به این جزیره رسیده بودند، توسط ساکنان بومی جزیره کشته شدند.

در نوامبر سال ۲۰۱۸ ساکنان بومی جزیره به یک جهانگرد امریکایی که به کمک چند نفر به این جزیره وارد شده بود، نیز رحم نکردند و با چاقو گلویش را بریدند.

زلزله در جزیره

در سال ۲۰۰۴ میلادی زلزله ای شدید جزیره سنتینل را در هم کوبید. دولت هند سه روز بعد از این سونامی تلاش کرد به ساکنان بومی جزیره کمک کند اما ساکنان به طرف گروه های کمک هندی سنگ و نیزه پرت کردند.

در این زلزله محل های ماهیگیری و قایق های ساکنان جزیره از بین رفت. می توان گفت اولین ارتباط بدون خشونت با ساکنان جزیره در سال ۱۹۹۱ توسط یکی از مدیران مرکز مطالعات انسان شناسی هند به نام پاندیت صورت گرفت.

این ارتباط صلح آمیز اما پس از شش سال قطع شد. مساحت جزیره قبل از زلزله ۷۲ کیلومتر مربع بود اما بعد از زلزله جزیره به اندازه یک تا دو متر بالا آمد.

به هر صورت اینک که با جزیره سنتینل شمالی واقع در خلیج بنگال آشنا شدید، با وجود میل باطنی سعی نکنید حتی فکر رفتن به این جزیره را بکنید چون تا به حال هیچ نبوده که به جزیره رفته باشد اما سالم بازگشته باشد.

به یاد داشته باشید که قایق های ماهیگیری که به طور تصادفی به این جزیره می رسند نیز از تیر رس نیزه های ساکنان بومی در امان نمی مانند.