سقوط قندوز و سکوت معنا دار شورای علما

سلام وطندار نوشت:

پس از آن که طالبان شهر قندوز را تسخیر کردند، به تمامی ادارات دولتی، اماکن عمومی مثل بانک‌ها و شفاخانه‌ها، مؤسسات داخلی و خارجی و برخی از خانه‌های مسکونی یورش بردند و بسیاری از دارایی‌های این بخش‌ها را به تاراج بردند. همچنین به گزارش سازمان عفو بین‌الملل، گروه طالبان پس از تصرف شهر کندز به زنان و کودکان بی‌پناه تجاوز کرده و بسیاری از شهروندان غیرنظامی را نیز شکنجه کرده است.

حمله و تاراج شهر خشم بسیاری را در داخل و خارج کشور برانگیخت؛ سران حکومت وحدت ملی، برخی از نماینده‌گان مجلس، نخبه‌گان سیاسی افغانستان و شماری از سران کشورهای جهان این حرکت طالبان را به شدت محکوم کردند. اما چیزی که در این میان عجیب به نظر می‌رسید، سکوت مطلق شورای علمای افغانستان در قبال این رویداد بود.

کمال‌الدین حامد پژوهشگر مطالعات اسلامی می‌گوید که سکوت شورای علمای افغانستان، برای هم‌میهنان گمراه کننده است. او شورای علمای افغانستان را یک «شورای فرمایشی» خواند و گفت، این شورا هیچ استقلال و حق رأی‌یی ندارد و قادر نیست که تفسیر مستقل و روشنی از دین ارایه کند.

آقای حامد می‌افزاید که اکثر تفسیرهای شورای علمای افغانستان برگرفته شده از آرای علمای کشورهای عربستان، ایران و پاکستان است و این معضل سبب می‌شود که این شورا نتواند موضع و سیاستی روشن در پیوند به رویدادهای کشور داشته باشد. وی می‌گوید که سکوت شورای علما مردم را به یک تاریکی عمیق فرو خواهد برد؛ چرا که این سکوت، حقانیت دولت را در نظر مردم زیر سوال خواهد برد.

علی امیری نویسنده و استاد دانشگاه نیز سکوت شورای علمای افغانستان را سیاسی پنداشته و به سلام‌وطندار گفت که شورای علمای افغانستان خاستگاهی سیاسی دارد و یک نهاد مستقل دینی نیست. آقای امیری افزود که سکوت شورای علمای افغانستان در برابر تجاوز طالبان به شهر کندز، سبب بدگمانی مردم به این نهاد شده و در آخر سبب براندازی آن می‌شود.

همچنان آقای عبدالله احمدی، فعال جامعۀ مدنی می‌گوید که سکوت شورای علمای افغانستان به اعتبار این شورا به شدت لطمه زده و این حرکت بیانگر آن است که شورای علمای افغانستان با فاجعه‌های انسانی برخوردی سیاسی می‌کند.

در همین حال، عبدالرحیم جامی یکی دیگر از فعالان جامعۀ مدنی، سکوت شورای علمای افغانستان در پیوند به رویداد کندز را به «خواب زمستانی» تشبیه کرد و گفت که سکوت در برابر جنایت انجام شده در کندز، مردم را آگاه می‌سازد که شورای علما بر چنین جنایاتی مهر تأیید می‌زند.

فعالان جامعۀ مدنی بدین باورند که افغانستان کشوری اسلامی است و صدور فتوا و محکوم کردن جنایت از سوی علمای کشور تأثیر به سزایی بر اذهان عمومی دارد و سبب می‌شود که جامعه با روحیه و قدرت بیشتری از نیروهای امنیتی و منافع کشور دفاع کنند.