سرب داغ و شاخه زیتون

از رومیان باستان نقل است که گفته‌اند، اگر می‌خواهید به‌صلح دست یابید، پس برای جنگ آماده باشید.

شانزده سال است که سیاست تضرع و التماس صلح‌خواهانه حکومت مرکزی افغانستان، در قبال طالبان و ارائه مشوق‌های دست‌ودلبازانه به‌آن‌ها و هزینه کردن میلیون‌ها دالر در مورد برنامه صلح، هیچ دستاوردی نداشته است.

شورای صلح طی این سال‌ها، هیچ استراژی مشخص و برنامه مدونی نداشته؛ و به‌مثابه بی‌خاصیت‌ترین و بی‌دستاوردترین نهاد، در باتلاق روزمرگی، به‌حیات خود ادامه داده است؛ لذا می‌طلبد که این سیاست ناکارآمد در مورد پروسه صلح، مورد بازبینی و ارزیابی مجدد قرار گیرد.

اتخاذ سیاست سرب داغ و ارائه شاخه زیتون به‌صورت تومان، در برابر طالبان، می‌تواند مردم و کشور ما را از این برزخ رنج‌آور نجات دهد، دولت با قاطعیت باید به‌مخالفان مسلح این پیام را بدهد که اگر صلح می‌خواهید این شاخه زیتون؛ و اما اگر در پی جنگ هستید، ما برای دفاع از مردم و منافع ملی، همانند صاعقه ویرانگر، هر کجا که باشید، فرود خواهیم آمد و بر سرتان سرب داغ خواهیم ریخت.

بنابراین دولت‌مردان ما، اگر به‌معنای واقعی، در پی دست یافتن به‌صلح می‌باشند، عملیات دشت ارچی در کندز، یک مدل و الگوی مطلوب برای مقدمه‌چینی برای عملیاتی کردن و به‌اجرادرآوردن نقشه راه صلح است.

بدون تردید عملیاتی این چنین غافلگیرانه، شجاعانه و متهورانه، ترس و اضطراب همیشگی را در صفوف نیروی‌های هراس‌افگن مستولی خواهد کرد و برای آنان این احساس و محاسبه را به‌وجود خواهد آورد که در هیچ نقطه‌ای از افغانستان، امنیت ندارند و از تیررس نیروهای با شهامت ارتش افغانستان در امان نمی‌باشند، پس، پیوستن به‌پروسه صلح، تنها راهی است که بقا و حیات آنان را تضمین می‌کند.

داکتر سید جواد سجادی