روش متفاوت گاندی و رهبران کنونی هند

در میان رهبران سیاسی جهان دو نفر از محبوبیت و اقبال بی‌مانند بین‌المللی برخوردارند: نلسون ماندلا و مهاتما گاندی.

این دو نفر برای کشورهای‌شان اعتبار و آبرو آفریدند، البته نه با پوف‌و‌پتاق و بدگویی به این‌و‌آن بلکه با حرمت نهادن به انسان و کرامت او فارغ از عقیده و رنگ پوست. هر دو رهبر بزرگ برای رسیدن به آزادی به راه خشونت نرفتند و نخواستند به بهای خون هم‌وطنان خود به هدف دست یابند. ‌خاستگاه ایده‌ی خشونت‌پرهیزی آن دو عشق بود و هر آن‌که ازین موهبت خداوندی بهره داشته‌ باشد مرز‌های نژاد و قبیله و مذهب را پشت‌ سر می‌گذارد. به همین دلیل گاندی هندو و خان عبدالغفارخان مسلمان در یک جبهه علیه استعمار مبارزه کردند.

در این روزها اما متاسفانه حوادثی در هند به وقوع می‌پیوندد که سخت دل‌آزار و تکان‌دهنده است. ماجرا ازین قرار است که حکومت، لایحه‌ای را به مجلس هند برده است که بر مبنای آن (در صورت تصویب) به متقاضیان غیر مسلمان از کشورهای همسایه، تابعیت هند اعطا می‌شود.

در اعتراض به این لایحه، مسلمانان دست به مظاهره‌ی مسالمت‌آمیز زدند. در مقابل، هندوهای افراطی در گروه‌هایی ‌تعداد به مسلمانان حمله کرده و اموال و عبادت‌گاه‌های‌شان را به آتش کشیدند و به طفل و بزرگ‌سال رحم نکردند. این فاجعه در حالی روی می‌دهد که پولیس نه تنها با مهاجمان برخورد نمی‌کند بلکه دیده شده است که با آن‌ها همدستی کرده است.

این نوع رفتار با اقلیت دوصد میلیونی مسلمان در هند، نام و اعتبار این کشور بزرگ را به شدت لطمه می‌زند. نام هند با نام گاندی بزرگ همزاد است که برای پرهیز از خشونت بین مسلمانان ‌و هندوها روزه می‌گرفت.

اکنون به لطف فناوری ارتباطات کم‌تر حادثه‌ای از چشم جهانیان دور می‌ماند. هریکِ ما باید یک رسانه‌ شویم تا صحنه‌های دردناک و تلخ دهلی بازتاب وسیع پیدا کند. شک نکنید هم‌رسانی اخبار و تصاویر مربوطه کار خود را می‌کند. دو سال پیش حکومت و ارتش برمه (میانمار) دست به کشتار وسیع مسلمانان زدند که تصاویر دهشت‌ناک آن وسیعا انعکاس یافت. علی‌رغم انکار مقامات، «آن سانگ سوچی» که رهبری حکومت ملکی را عهده‌دار بود و روزگاری به خاطر مبارزه برای دموکراسی برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل شده بود، از اعتبار بین‌المللی افتاد تا آنجا که برخی خواستار باز‌پس‌گیری جایزه نوبل از او شدند.
این حداقل کاری است که از ما انتظار می‌رود و از دست‌مان برمی‌آید.

هادی رحیمی زاده