روشنفکران گرفتار در مرداب تناقض و سردرگمی!

روشنفکران ما عجیب اند. همواره شعار جهان وطن گرایی سر می‌دهند و می‌گویند که از لازمه آن ارزشهای جهانی، هنجارهای جهانی، حقوق بشر جهانی، مسئولیت همگانی، مداخله بشردوستانه در راستای دفاع از انسان‌ها، احترام به حاکمیت سیاسی، احترام به باور دیگران، و… است.

اما در میدان عمل می‌مانند و همواره در قبال اعمال دیگران دچار تناقض می‌شوند.

به عنوان نمونه:

اگر بپرسیم: شما چرا در برابر مقر نهادهای بین المللی رفته کمک می‌خواهید و چرا صدای مظلومیت خویش را به گوش آن‌ها می‌رسانید و آن‌ها به کشور شما و کشور شما به آن‌ها چه ربطی دارند؟
می‌گویند: بشریت سرنوشت مشترک، ارزشهای مشترک، مسئولیت مشترک و… دارند.

اگر بپرسیم: چرا مظلومیت مسلمانان میانمار، قتل عام ایزدی ها، به خاک و خون کشیده شدن مردم کوبانی، آوارگی مردم موصل و تخریب نمادهای فرهنگیشان و… را پوشش می‌دهید؟
باز همان جواب قبلی را می‌دهند و علاوه برآن اضافه می‌کنند که تخریب نمادهای فرهنگی جرم است و انسان نباید در قبال جرم علیه بشریت و فرهنگش ساکت بمانند.

اگر بپرسیم: آمریکا چرا در عراق، سوریه، افغانستان و… دخالت می‌کند؟
می‌گویند: دخالت بشردوستانه دارد و در راستای دفاع از حقوق بشر است.

ولی اگر بپرسیم: جنگیدن و مبارزه‌ی نیروی ایران و مبارزین پیشگام در منطقه، چطور است؟
می‌گویند: این دخالت در امور دیگران است و جوانان ما نیروهای فریب خورده و چوب سوخت ایرانند.

آخر روشنفکران گرفتار در مرداب تناقض! این چه منطقی است که حرکات وقیحانه و ظالمانه ترامپ و پدید آورندگان داعش، النصر، القاعده و بقیه‌ی گروهکهای تروریستی بشردوستانه است اما مبارزات فرزندان مردم ما در خط مقدم با تروریست، مداخله جویانه و از سر فریب خوردگی؟

حرکات شما و باداران جلادتان با ربط و بر اساس حقوق بشر جهانی، ارزشهای جهانی و مسئولیت همگانی و با شعار جهان وطن گرایی باشد اما مبارزات دشمنان تروریسم، بی ربط و بی معنا؟

خلاصه در یک کلام بگویید هرچه جلادان بگویند همان درست است؛ اگر روزی جریانی را تروریست نامیدند تروریست است و اگر از جدول تروریست بیرون آوردند آزادی بخش و… است.

نویسنده: محمد امین احسانی