روز همبستگی زنان!

باگذشت نزدیک به بیست سال از نظام جدید سیاسی در کشور، که تامین و حمایت از حقوق بشر و بخصوص حقوق زنان از مسئولیت های نخست آن در قانون اساسی ثبت شده است، با تاسف وضعیت سیاسی، اجتماعی و حقوقی زنان با چالش های جدی روبرو است. مهم ترین و دردناک ترین وضعیت آنست که شرایط حضور زنان روزبروز محدودتر می شود. از سال ۲۰۱۴ ناکنون زنان کشور در همه عرصه ها وادار به عقب نشینی و انزوا شده اند. حکومت فقط برای توجیه کارکرد خود تنی چند از زنان را بصورت سمبلیک به نمایش گذاشته است.

نکته اساسی دیگر اینست که جامعه زنان نتوانسته اند خود یک جنبش یا حرکت بنیادی و غیر پروژه ای را برای خودآگاهی و آگاهی اجتماعی و سیاسی بوجودآورند. اگر موارد مثبتی هم مشاهده می شود نتیجه تلاش های فردی و استثنایی بوده است، که این روشنایی پس از چندی روبه خاموشی گذاشته است.

بنابراین احترام و گرامی داشت از زن در ذیل کرامت نهادن به انسان نهفته است و کنار گذاشتن رویکرد پروژه ای و روی آوردن به یک استراتژی ملی با تشویق جامعه زنان و ابتکار و مدیریت خود زنان.

دست یابی یا تحقق چنین هدفی والا نیاز به همبستگی زنان جامعه است نه برنامه های فیشنی و انحرافی و ابزاری.

عبدالشکور اخلاقی