دیپلماسی ترس

در دیپلماسی علاوه بر سخن، بسیاری از چیزهای دیگر حامل پیام هستند. نحوه نشستن، برخواستن، راه رفتن، دست دادن، محل ملاقات، زمان ملاقات، مدت ملاقات، و… همه حامل پیام است. مثلا وقتی در نشست اردوغان با اتحادیه اروپا، یک خانم بدون صندلی می ماند، این کار سهوی یا به خاطر کمبود صندلی نیست، بلکه حاوی یک پیام است.

اینکه ترامپ در بگرام با سربازان خودش دیدار و اشرف غنی مثل یک سرباز در کنار سربازان آمریکایی می ایستد، این تحقیر یک ملت است. اینکه پمپئو بعد از کنفرانس خبری، قلمش را در جیبش گذاشته، حتی بدون اینکه به اشرف غنی نگاه کند، اطاق را ترک می کند، این یعنی برای او به اندازه یک سربازش هم اهمیت قایل نیست.

حالا اشرف غنی می خواسته آن تحقیرها را با تحقیر وزیر خارجه آمریکا پاسخ دهد، اما از ترس عقب نشینی کرده است. طراحی این اطاق طوری بوده که اشرف غنی مثل یک رییس در صدر و وزیر خارجه آمریکا مثل یک کارمند در یک طرف بنشیند و دیگر کارمندان غنی در طرف مقابل. همان کاری که غنی با رییس مجلس و دیگر مقامات می کرد. اما در آخرین لحظه ترسیده و از کارش پشیمان شده است. او جرات نکرده است که در جای که برایش تدارک دیده بنشیند. ترس و زبونی در برابر بیگانگان، گردن کشی و غرور در برابر مردم. این است منش دیکتاتوریهای فاشیست و خاین.

علیرضا شریفی