دسته بندی یک پژوهشگر امریکایی از غمگین ترین و شادترین کشورهای جهان

استیو هانکه، پژوهشگر آمریکایی و استاد دانشگاه جانز هاپکینز وضعیت مردم را در کشورهای مختلف جهان روی طیف گسترده‌ای که از بدبخت‌ترین و غمگین‌ترین شروع و به شادترین ختم می‌شود، دسته‌بندی کرده است.

او در این پروژه به معیارهایی همچون نرخ تورم، نرخ بیکاری و وضعیت استقراض و بدهی‌های بین‌المللی یک کشور که عمدتا در چهارچوب «شاخص‌های فلاکت» مطالعه می‌شوند توجه کرده و در مقابل «رشد اقتصادی» را مهمترین عامل برای حرکت کشورها به سوی خوشبختی تعریف کرده است.

در فهرست او، زیمبابوه در میان ۱۵۷ کشور مورد مطالعه بدترین وضعیت اقتصادی را دارد و به عبارت دیگر بدبخت‌ترین کشور است. هانکه عملکرد حزب سیاسی حاکم بر این کشور را مهمترین عامل بدبختی مردمان زیمبابوه می‌داند.

پس از آن نیز نام به ترتیب ۹ کشور ونزوئلا، سوریه، لبنان، سودان، آرژانتین، یمن، اوکراین، کوبا و درنهایت ترکیه به عنوان بدبخت‌ترین کشورها دیده می‌شود.

در آنسوی لیست یعنی در فهرست شادترین کشورهای جهان، نام سوئیس را می‌توان دید که در صدر فهرست (رتبه ۱۵۷) می‌درخشد و پس از آن به ترتیب کشورهای کویت، ایرلند، جاپان، مالزی، تایوان، نیجر، تایلند، توگو و مالت قرار دارند.

فنلاند که به طور تاریخی عنوان «شادترین کشور جهان» را دارد، در این فهرست در رتبۀ ۱۰۹ قرار می‌گیرد. این کشور واقع در شمال اروپا پیش از این در گزارش سالانه جهانی شادی، برای ششمین سال پیاپی رتبه ۱ را به دست آورده بود.

هانکه نیز تاکید دارد که «احساس قوی حمایت جمعی و اعتماد متقابل» در میان فنلاندی‌ها یکی از دلایل اصلی خوشبختی آنهاست که حتی به شهروندان این کشور کمک کرد تا همه‌گیری کووید۱۹ را نیز بخوبی پشت سر بگذارند.

علاوه بر این، فنلاندی‌ها به شدت احساس می‌کنند که در انتخاب خود آزادند و کمترین سوءظن را نسبت به فساد دولتی دارند؛ دو عاملی که نقش مهمی در شادی یک جامعه دارند.

گفتنی است در لیست هانکه نامی از افغانستان و ترکمنستان برده نشده است.