خودفریبی، ممنوع!
- انتشار: ۱۲ میزان ۱۴۰۰
- سرویس: دیدگاهسیاست
- شناسه مطلب: 121839
تحلیلگری به نام حمید رضا ابراهیمی، از ایران، به یورونیوز گفته است که طالبان قبلی گرایش حنبلی داشتند، اما طالبان امروزی ملهم از فقه حنفیاند که سویههای خردگرایی آن بیشتر است.
وقتی این تحلیل را میخواندم، خندهام گرفت. خیلی کمیک بود. بسیار زیاد.
خدمت تحلیلگر عزیز باید گفت:
طالبان هیچ گاهی مذهب حنبلی نداشتهاند، نه در این دور و نه در آن دور. حنفی بودند و هستند. اما آنچه درد سرساز است گرایش فقهی شان نیست، بلکه گرایش کلامی شان است. طالبان دانشآموختههای مدارس دینی دیوبندی پاکستاناند. دیوبند از نگاه کلامی متاثر از آرای شاه ولیالله محدث دهلوی بوده و نزدیک به وهابیت و سلفیت است. گفتمان حاکم در مدارس دیوبند، گفتمان تشکیکی و تکفیری است. گفتمانی که به ماحول خود نگاه خصمانه دارد و هرچیزی را تهدیدی برای اسلام میداند، حتا بادبادک بازی را. اشرف علی تهانوی از بزرگان دیوبند، بادبادکبازی، آموختن زبان انگلیسی، رفتن به تئاتر و امثال آن را حرام میداند.
این گفتمان، با گفتمان ارجایی، تساهلگرا و روادار حنفیای که در بلخ و بخارا حاکم بود تفاوت بسیاری دارد. تفاوتی از زمین تا آسمان. طالب یک گروه تکفیری است. اینکه شما میگویید این گروه با اهل تشیع ستیز ندارد، کذب محض است. با تبلیغ این دروغها نباید خود و ملتهای خود را فریب بدهیم.
عبدااشهید ثاقب
نظرات(۰ دیدگاه)